风闺晚翻霭,月殿夜凝明。愿君早流眄,无令春草生。
懒修枯骨观,爱学文字禅。江山助佳兴,时有题叶篇。
相逢未暇语,辄复一粲然。岂须究所学,觅偈亦自贤。
黄鹤何年去杳冥,高楼千载倚江城。
碧云朝卷四山景,流水夜传三峡声。
柳暗西州供聘望,草芳南浦遍离情。
登临一晌须回首,看却乡心万感生。
崔颢题诗在上头,登临何必更冥搜。
楼前黄鹤不重见,槛外长江空自流。
万顷烟云连梦泽,一川风景借西州。
怪访怪,怪不在。
茅君山,来相待。
涧水泠泠声不绝,溪流茫茫野花发。
自去自来人不知,归时常对空山月。
芝阴旧是神仙宅,驾鹤泠风著前籍。青冥倒影不可寻,閒有遗灵表奇迹。
往时瑞草出西楹,蟠茎引蔓缘屋壁。蓊郁青葱净点尘,覆被仙容周幄帟。
通人备考神农经,无说无名终不识。传之于今三十年,目睹耳聆犹历历。
迩来复见古砌下,冰结池面坚铁石。中有锁细百千状,贯玉联珠相倚植。
炉形塔影最明察,俨如天匠穷彫刻。堵观魄动骇且疑,试为求端一推覈。
有道致祥闻自古,谅由叶气潜薰炙。川珍岳贡惟恐后,器车丹甑何由惜。
舜廊渊默正垂衣,鸿塞清夷方偃伯。宜哉殊像发重□,□应兴龙靡差忒。
至圣谦冲美不居,瑞合图书禁笺册。草茅爵跃赋巴□,窃与尧民喧壤击。
不搏青云恋白云,溪山幽处纵丝纶。但凭韩渚一竿钓,洗却江湖万斛尘。
名利不争词自逸,芝兰在抱意能新。相逢尽赞先生笔,端是乾坤快活人。
蝴蝶春风梦,《濠梁秋水图》。谛观非外物,阿堵是真吾。
诗境通三昧,渔家共五湖。芦花已头白,林际鸟相呼。
江南二月试罗衣,
春尽燕山雪尚飞。
应是子规啼不到,
故乡虽好不思归。