草色粘天又绿,寂寞东川旅。佳赏湖船散后,陈迹零缣断简,残梦斜风细雨。
修蛇宛转,云里飙轮偶度。引幽绪。
春自老,吟未苦。况是融尊郑驿,有主朝花夜月,短箭留人住。
听广乐、钧天伴侣。摩挲泪砚,偃仰尘榻,还寄兴,小园赋。
极目江关甚处。可堪遍野,残血哀啼杜宇。
猜你喜欢
圃韭畦蔬,嫩鸡野腊,邻酝稚子能赊。罗幕新裁,画楼高耸,松梧柳竹交遮。应便作归休计去,高揖渊明,下视林逋,到此如何,又走风沙。都为啼号累我,思量事、未遂即咨嗟。
边年奔逐,旁州外邑,舟楫轻扬,鞭□倾斜。仍冒触、烟风遂险,风雪纵横,每值初寒在路,炎暑登车,空向长途度岁华。消减少年,英豪气宇,潇洒襟怀,似此施为,纵解封侯,宁如便早还家。
多谢潇潇细雨,洗出深深翠。休探南薰消息,算得春归几日,一半春痕犹在。
阑干凭处,直恁空枝窣地。惜花意。浑忘却,空掩泪。
只有垂杨万缕,禁得风风雨雨。弄影清池里。可记省、秋容况憔悴。
天涯路短,人间世窄,写尺素、向谁寄。雨滴蕉声声碎。
梦残酒醒,一寸柔肠断矣。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。