春风颠狂卷地起,吹动江城寒劫灰。
江城千家丹碧窟。过眼不复余楼台。
九辀烛龙竟为尔,六尺海鸱安在哉。
平原无人金谷散,惆怅东门归去来。
天迷迷,地密密,海漫漫。身若仓中鼠,迟回出门难。
大道冥冥不知处,小人心里藏崩湍。我亦为君长叹息,炊沙作饭岂堪吃。
棘针生猛义路闲,太华磨成一拳石。不惧天地倾,津涯浩难识。
龙蟠泥中未有云,封狐雄虺自成群。人生结交在终始,细人何言入君耳。
归卧东窗兀然醉,任他上是天,下是地。
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。
檐将狼尾苫,门用鼠管织。
缺垣唯补萝,圯砌总蒙。
编篱限迩邻,树枿表殊场。
本来是野性,岂是耽地僻。
学圃欲拟樊,为功敢侔稷。
宁惜劳外形,自甘食余力。
耕锄限儿课,灌溉当仆役。
破块何畇々,陈器亦畟畟。
驾许俗士回,屐向邻翁惜。
筐筥织湘材,锹锸铸棠液。
卓?鹰觜利,负蓑猬毛磔。
俯仰疲桔槔,沾洒渍袯襫。
循畦行策镵,偃林卧欹石。
镰披欲芟丘,刈削竟驱砾。
值阜即为坡,遇凹就成洫。
堤崩防密葭,窦隙拒乱棘。
地同农亩计,区学井田画。
长畛纵复横,曲渠广还窄。
接流引余清,疏沼汇深碧。
架桁秋实垂,篱落夏蔓幂。
雨露加膏腴,粪土发硗瘠。
识种题裹藏,辨类分行植。
莳法常按谱,候时即看历。
蕨芽拳握紫,姜挚拇骈赤。
两合怜罽蒘,丛生爱铫芅。
初{?矜}迸蛰雷,新薹长春璟。
雀弁蓘叶峨,马帚茾茎直。
蔩繁微瓞绵,瓠老枯瓣拆。
芍苗卷龙须,药干拥牛膝。
黄独雪晴收,紫藄露晞摘。
阴阶茂菧苨,下田丰菲蒠。
卷轮木耳垂,攒刺菱角射。
秋茄采更稀,夜韭剪仍殖。
芝芳凝海琼,茭郁点池墨。
枸杞香可醪,竹菇熟堪腊。
石皮被柔藫,土酥脍肥菂。
细莼入馔鲈,鲜蒌杂羹鲫。
荼苦檗与俦,菘脆冰为敌。
菌栌西蜀致,苜蓿大宛得。
长萦荇带流,乱簇纻丝绎。
芹效野人献,瓜为天子副。
决明才一方,莴苣连数席。
琼縻慰渴心,玉延起羸疾。
蕈毒笑非喜,芥辛泣讵戚。
盘根芋埋壤,脱颖笋穿壁。
撷香怜鸡苏,折甘嗜燕麦。
粟腐切方圭,乳饼斫圆璧。
孕子棕受刳,赘緌石被馘。
兔目淘夏槐,鹿角芼腊炙。
菁托诸葛呼,巢以元修斥。
苋褒蔡守清,薇怨周节逆。
邪蒿义所攘,秽荽理堪哑。
薄利嘉拔葵,省谤恶遗薏。
穷餐齑酸黄,俭啖薤留白。
闲情付田园,生意仰膏泽。
荚齐翠疑剪,甲拆绿讶擘。
掩冉烟际姿,葱蒨雨余色。
始掇惜滓染,载涤畏虫螫。
新荐或在笾,薄湘亦须鬲。
求久渐投酸,致爽遽沃醷。
不烦僚友送,敬向先圣释。
对屠夸大嚼,燕客欣小摘。
柈羞不过三,瓮菹当饫百。
未能著蔬经,安敢逾食籍。
旨蓄足山厨,素供过香积。
用兹卒岁年,庶得勤朝夕。
宾魏徐见厌,厄陈颜自怿。
洁畚士耻污,造桥盗怀恤。
抱瓮忿设机,授书诮求益。
纵马因致忧,吞蛭遂亡谪。
万钱柳复乞,片金华还掷。
仕知吕侄妄,居味郑人识。
枕肱仲尼乐,伤指范宣阨。
鼎臑固云嘉,食箪亦足适。
敷淡分所安,堪味欲易极。
毋因口体累,遂使愆民德。
蓝田咫尺接商颜,谁是丹成出世间。老鹤无声人已远,白云空自锁空山。
制动必原静,治人先正心。风乎昼坛上,退食鸣瑶琴。
况是东吴大有年,晨兴佳气满平川。鲁台纪瑞光诸史,汉殿称觞庆九天。
銮辂肃还禋礼毕,鸡竿高揭赦书传。勾萌竞达人知否,占得群阳一日先。
阁铃无响昼辉迟,短发山巾尽日欹。
战蚁群行开蛰后,暝禽相语欲栖时。
遥通窦水添新溜,密数庭花记落枝。
讼息宽条恩莫报,晚年馀有白云期。
云日散高秋,钟鸣五凤楼。面君今日喜,在野十年忧。
下走惭簪绂,前驱愧蒯缑。无能驯鹿性,终尔怯螭头。
仙令弹冠东鲁贤,五湖云日鸣花弦。玄圭玉操苍黎慕,明远清文海峤传。
却扇风生翠庭转,停车雨色朱空悬。山厨聊出茅容馔,拂麈高谈及暮天。
移舸含山宿,推篷向月停。茝兰杯夕气,蟋蟀枕秋声。
野咏神襟王,萝衾梦寐清。忽闻歌子夜,江上荡游情。