少年易学老难成,一寸光阴不可轻。(争议:少年易老学难成)
未觉池塘春草梦,阶前梧叶已秋声。
青春的日子容易逝去,学问却很难成功,所以每一寸光阴都要珍惜,不能轻易放过。
还没从美丽的春色中一梦醒来,台阶前的梧桐树叶就已经在秋风里沙沙作响了。
北郭仙人十二楼,好山多在屋西头。凉阴晚送窗前雨,爽气朝迎笏外秋。
翡翠半帘分太华,凤凰双琯下昆丘。安期定有如瓜枣,我欲相寻海上游。
三湘南去别情多,不唱吴歌唱楚歌。夜雨滴乾斑竹泪,春风吹老白蘋波。
瑶琴谁和巴人曲,锦字空劳织女梭。却喜沅陵酒价贱,愁来犹得遣诗魔。
六月望后见秋风,金井先飘一叶桐。便觉人间有凉意,三更月在绛河东。
南康少府休官日,三径黄花有佳色。寄来束带水犀文,令我腰围较宽窄。
乌纱高帽白苧衣,系来稚子道相宜。入手御炉烟气重,知卿来自凤凰池。
我亦平生爱疏散,可恨与卿相见晚。秋来消瘦苦耽诗,一日几回移带眼。
湖鱼白白湖蟹肥,禾黍满田黄雀飞。秋水野航三十里,停云西望思依依。
绛河帖帖星不流,玉露夜堕芙蓉洲。仙家五城十二楼,恍然生我冰壶秋。
龙宫莲花白浮浮,须臾涌出豫章沟。举觞唤月月少留,月不解饮令人愁。
少年绿发今白头,六十九度经中秋。
忆昔小学岁,涉猎经史通。垂髫应茂选,总角饩庠宫。
矢志天人策,称心词赋雄。弱冠登贤籍,春秋动云风。
自知方幼学,欣获窥秘中。罄折披良友,卓荦向群公。
孜孜明今古,矻矻考污隆。忽忘身贫贱,谓可致微躬。
藜灯空六载,宣室渺宸枫。一朝辞砖影,香署日匆匆。
不悲声名闇,方惊夙夜衷。伊余闻在昔,趋时道不同。
离群应见异,迷宠自当穷。深怀进退谷,恃此寸心冯。
逢人虽局蹐,省志自冲融。所求惟反鹄,谁敢复书空。
忽念铅刀割,还收折臂功。谅生明盛日,庶不重昏终。
忆昔当年驾海桥,海神鞭石驻奔潮。镐君未遗祖龙璧,风雨奔驰气拂霄。
赫焰拖溟垂怒翼,雄心役鬼奋长揱。万丈鱼梁成顷刻,千层鳌背许逍遥。
神山可至未遑至,湘灵鼓瑟向人招。岂意轩辕张广乐,洪波腾踔倚扶飙。
时臣不解咸池奏,误指皇英禁俗
古今荡荡入相思,古不休,今不休。我生其时,何日自繇,转眼白头。
节序肯饶人,云物何悠悠。秋虫暮入耳,霜鸿朝入视。
蹀躞步郊原,愁坐不能起。
山前木叶向人秋,屋外溪声带雨流。吹雁西风犹自急,听来偏动旅中愁。