玉田有山曰小泉,泉鸣石罅流涓涓。寻幽那惜双足茧,约客携酒登山颠。
石笋玲珑竞奇秀,水花觱沸争洄漩。枕流便倚苔磴卧,烹茗欲借云腴煎。
朅来五载住河朔,巾车日苦风沙扑。何当眼底见清流,为我半生洗尘浊。
主人爱客呼醽醁,落日衔山欢不足。醉中枨触旧名心,三十男儿还刺促。
燕居未及好,良人顾有违。脱巾千里外,结绶登王畿。
戒徒在昧旦,左右来相依。驱车出郊郭,行路正威迟。
存为久离别,没为长不归。
远游行复岁华新,懒学刘郎问大钧。一点不蒙稽古力,十分合作卧云身。
苦寒与酒渐增价,小雨为梅先辟尘。拟佩一壶江路去,花边醉堕白纶巾。
老子平生喜远游,流麈不惜闇貂裘。
江亭吹笛三巴夜,关路骑驴二华秋。
但使澄心同止水,自知幻境等浮沤。
悠然饱听松风睡,勾漏丹砂底用求?
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
游君山,甚为真。
磪䃬砟硌,尔自为神。
乃到王母台,金阶玉为堂,芝草生殿旁。
东西厢,客满堂。
主人当行觞(shāng),坐者长寿遽(jù)何央。
长乐甫(fǔ)始宜孙子。
常愿主人增年,与天相守。
遨游君山感觉很真实,
大山小石个个是神祇。
如同来到王母瑶台上,金阶玉堂殿旁长灵芝。
东西两厢客人全坐满,
主人劝酒祈寿无尽时。
久欢常乐适合子与孙,
更愿主人寿长与天齐。
君山:古称洞庭山、湘山、有缘山,是八百里洞庭湖中的一个小岛,与千古名楼岳阳楼遥遥相对,总面积0.96平方公里,由大小七十二座山峰组成,被“道书”列为天下第十一福地。甚为真:甚为真实。磪(cuī)䃬(wěi)砟(zhǎ)硌(gè),尔自为神。磪䃬:古同“崔嵬”,(山)高峻。砟硌:岩石错落不齐的样子。
尔:你。王母:西王母。金阶:黄金的台阶。芝草:灵芝草。
行觞:犹行酒。谓依次敬酒。遽:急。何央:什么中央。
甫始:刚刚开始。
增年:增寿也。
自在远游去,闲门谁见过。援琴空转轸,对酒不成歌。
秋景生新桂,凉风撼败荷。天涯谁是侣,岁暮莫蹉跎。
圣人久不作,大道将已矣。吾生既无之,惟有幸夕死。
殷勤谢良友,远涉西江水。方从草庐公,共究鹅湖旨。
纷纷朱陆议,窃幸窥端倪。奈何执德偏,一聘翻然起。
春秋严内外,乾坤定冠履。西蜀已空亭,箕山仍洗耳。
迢迢返岩阿,惟当随鹿豕。