摇动轻烟展翠茵,萋萋长是傍幽人。沿阶遍杂莓苔色,近水不沾车马尘。
浓绿映花南浦晚,柔香带雨曲江春。无端一夜相思发,几处池塘入梦频。
染亦不可成,画亦不可得。苌弘未死时,应无此颜色。
昨夜轻阴结夕霏,城南十里有香泥。初闻山鸟惊新哢,遥见林花识旧蹊。荡桨远从芳草渡,垫巾还傍绿杨堤。罗敷正苦桑蚕事,惆怅南来五马蹄。
春尽江南茂草深,绕池萦树碧岑岑。
长安官舍孤根地,一寸幽芳万里心。
年年匝地自生春,染出罗裙色更新。回首旧游南浦路,冷烟凄雨正愁人。
漾漾南涧水,来作曲池流。言寻参差岛,晓榜轻盈舟。
万绕不再止,千寻尽孤幽。藻涩讶人重,萍分指鱼游。
繁苗毯下垂,密箭翻回輈.曝鳖乱自坠,阴藤斜相钩。
卧蒋黑米吐,翻芰紫角稠。桥低竞俯偻,亭近闲夷犹。
目为逐胜朗,手因掇芳柔。渐喜游来极,忽疑归无由。
气状虽可览,纤微谅难搜。未听主人赏,徒爱清华秋。
城南亭榭锁闲坊,孤鹤归飞只自伤。尘渍苔侵数行墨,尔来谁为拂颓墙。