春雨不肯晴,春云与地平。
柯山数椽屋,昼夜倾檐声。
阴沉人意恶,但愿醉不醒。
园花知在亡,渠溜飘红英。
今年穷到骨,憔悴客江城。
花时不得出,风雨掩柴荆。
自我学道来,万事一羽轻。
惟有惜春意,未忘儿女情。
龃龉可奈何,努力饱饭行。
往日虽莫挽,来日岂无程。
忽记祖燕公,佳句与帝赓。
今岁随宜过寒食,明年倍调作清明。
拂拭君王衣,宛转五龙文。光华动宝席,恐是瑶台云。
贵人金屏侧,天语杳莫闻。愿持小星义,誓以奉朝曛。
清昼行边列校随,貔貅十队拥军麾。青山得云美如画,骏马当路平堪驰。
泉明宝剑悬金甲,风引崇牙飏绣旗。老手十年椎钝极,更来横槊一裁诗。
曹家老瞒狡而武,百万戈矛下荆土。赘阉小丑夷群雄,当时意气无江东。
江东少年剑斫案,驱风走火乌林岸。北船烟烬西蜀都,吴王宫殿飞赤乌。
谁为此谋葛与周,两郎年几二十头。雄图已矣勿谁道,赤壁舟中人已老。
天上修文帝阙深,人间琴瑟不成音。素车白马来何事,大节宏纲力自任。
同穴有期归下土,双栖无梦到高林。生前未识郎君面,不隔幽明是此心。
赤堇山裂流金精,万夫斫尽罗浮薪,南方帝子驱丙丁。
洪炉如山飞烈火,千佛乘莲火中坐。浮图八层层八门,佛身摺动衣裳痕。
当时出冶立汉殿,汉主雄心割南甸。后宫争出礼白毫,八百如花罗四面。
面上东隅纪铸时,龙文龟画光陆离。土人读之半不识,字底千年藓花碧。
无论南与北,一种白连门。岂不怨迟暮,曾承天地恩。
远风疏劲叶,春色聚寒根。独立观元化,悠悠何所言。
鸿雪高踪未易寻,逢君三度已如今。经年怀剌无投处,一日维舟遂此心。
客里杯盘元夜永,烛前风雨峡江深。家门说是同声旧,且向羲爻庆盍簪。
博洽家声有自来,帝廷曾叹沈郎才。六年一令风雩地,万里重登市骏台。
鲁雉亲人朝尚集,鲍骢行步日方开。朝端引领瞻霜简,鹢首西风好为催。
喜陪后骑陟崔嵬,竹里泉鸣古寺开。吟罢苏仙头白句,天风更送好诗来。