麝作流尘犀作株。莺邻燕户亦蘧庐。舆儓国嫒皆颜色,谁见当年卫子夫。
凝碧池头蘸翠涟,凤皇楼畔簇晴烟。新词欲咏知难咏,说与双成入管弦。
深院今宵枕簟凉。烛花光。更筹何事促行觞。恼刚肠。老去一蓑烟雨里,钓沧浪。看君鸣凤向朝阳。且腰黄。
黄金丝挂粉墙头,动似颠狂静似愁。
游客见时心自醉,无因得见谢家楼。
叶叶如眉翠色浓,黄莺偏恋语从容。
桥边陌上无人识,雨湿烟和思万重。
江上东西离别饶,旧条折尽折新条。
亦知春色人将去,犹胜狂风取次飘。
二月杨花触处飞,悠悠漠漠自东西。
谢家咏雪徒相比,吹落庭前便作泥。
江亭杨柳折还垂,月照深黄几树丝。
见说隋堤枯已尽,年年行客怪春迟。
灞岸晴来送别频,相偎相倚不胜春。
自家飞絮犹无定,争解垂丝绊路人。
千丝万缕画楼前,摇曳东风舞翠烟。试问长年能送客,何如系住别离船。
三成玄圃九成台。曾按春人歌舞来。凤辇不归离苑锁,隔墙时见野棠开。
万柳堂空致自佳。从教移植满天街。野云风概遗山曲,撩我寻春感旧怀。
脆似苇苕散似萍。好春芳物付飘零。莺巢折后红绵薄,摇艳偏夸眼最青。
隋宫殿脚汉宫腰。舞送飞红过便桥。不管兴亡管离别,休将旧恨问新条。