岁尽方看老却身,更将幽思早惊春。
东郊节候林端见,南国山川镜里新。
宴赏移时淹醉客,笙歌满路起游尘。
亦随景物消愁寂,愿得春风长与人。
春光一去不重来,日日登山望九垓。岸虎水龙俱寂寞,高皇弓剑几时回。
灵岳何年帝子游,遗踪閒得共冥搜。千寻怪石看疑堕,万壑长松听欲流。
寺记齐梁馀断碣,人思李郭有虚舟。凭高久坐烟霞晚,一笑真成汗漫游。
迟日回轻暖,东风扫积阴。客愁眉上见,春意柳边寻。
健犊躬耕计,归鸿去国心。醉乡如可隐,会放酒杯深。
我家江之右,桀构龙洲南。裁衣并织素,自年十二三。
箜篌不足理,诗书乃所湛。时有夸毗女,投帨来相参。
越白面黯黯,楚娃耳耽耽。缩尔谢娥遁,腼然西施惭。
我有玉跳脱,结腕固相堪。我有金爵钗,头上云鬖鬖。
庸人多外悦,君子或内探。不幸入无盐,媒氏丛戏谈。
抚膺空长息,乾坤失泓㴠。
杖藜到处立苍茫,两脚青山老法幢。
飞去白云何处住,一蓑烟雨下吴江。
傍桥买得小溪船,略举离杯去意悬。
一水夕阳红荡影,数峰晴树碧生烟。
秋声不断云间雁,别恨空长柳外蝉。
后夜他州看明月,定知相忆未成眠。
蒹葭漫漫秋风多,陂池水落枯苇柯。
青山断处落日下,欸乃一声渔子歌。
高秋鲈肥贱如土,换酒村场醉迷路。
夜深艇子舣前湾,依稀月照芦花浦。
君子有酒,小人鼓缶。乃布长筵,式宴亲友。盛壮不留,容华易朽。
如彼槁叶,有似过牖。往日莫淹,来期无久。秋风悴林,寒蝉鸣柳。
悲自别深,欢田会厚。岂云不乐,与子同寿。我酒既盈,我肴伊阜。
短歌是唱,孰知身后。
芳草萋迷一径斜,澹烟疏雨噪新鸦。
城南春色浓于酒,醉杀千林桃杏花。