君作新台拟岘山,羊公千载得追攀。
歌锺殷地登临处,花木移春指顾问。
城似大堤来宛宛,溪如清汉落潺潺。
时平不比征吴日,缓带尤宜向此闲。
冰肌玉骨自清凉,藕花十里锦云香。一朵红衣初脱卸,那将莲子打鸳鸯。
晚凉船过柳洲东,荷花香里偶相逢。剥将莲肉猜拳子,玉手双开各赌空。
圣主怜才古所稀,转知吾道有光辉。
特宣秘府群仙会,教看遥空六出飞。
痛饮不容停盏斝。冥搜各要斗珠玑。
仍闻中使传中旨,须尽欢娱酩酊归。
江心濈濈秋影,烟外亭亭绿痕。帝子祠前别思,鹧鸪声里黄昏。
几家活计卖青山,石块堆来锦绣斑。
薄暮回车人半醉,乱雅声里唱歌还。
竹林塘西越女归,双双采莲歌夕晖。兰舟荡桨忽分去,两岸风花高下飞。
垂虹桥下水连天,一带青山落照边。
三十六陂烟浦冷,鹭鷥飞上钓渔船。
红漆车儿驾白羊,吴盐空洒竹枝香。
不知羊角如心曲,才听车轮欲断肠。
欲捲珠帘却下钩,愁来莫倚最高楼。堤边几许垂杨树,不为侬郎系去舟。