损之又损玉精神,松竹新来渐卜邻。
月夜一枝香暗度,溪楼数点影横陈。
直须何逊为知己,始信张良似妇人。
从此东风还入手,管教桃李十分春。
断蓬踪迹寄天涯,老去情钟恋物华。回首锦江春寂寞,一杯愁里赋梨花。
新篁才解箨,寒色已青葱。冉冉偏凝粉,萧萧渐引风。
扶疏多透日,寥落未成丛。惟有团团节,坚贞大小同。
调羹商鼎愧非才,孤负百花头上开。夜半西湖空有梦,月明谁见鹤飞来。
同流宜斗修行,斗把刚摧挫。斗降心,忘酒色财气人我。斗不还乡,时时斗,悟清清贫逍遥,放慵闲过。斗要成功果。斗没纤尘,斗进长生真火。斗炼七返九,还灿烂丹颗。斗起慈悲常常似,斗无争,斗早得携云朵
久视长生法,须当万事忘。守心猿易灭,防意马难狂。引虎居龙窟,调龙住虎房。两般成一物,跨鹤赴蓬庄。
为怕缁尘染素衣,冻痕封蕊放春迟。
月来忽送阑干影,春到不分南北枝。
啼梦翠禽依树宿,断魂玉笛隔花吹。
任他万片随风去,须有青青呀底时。
梦想幽芳无处寻,相逢依旧岁寒心。
要看叶底玲珑玉,休折枝头蓓蕾金。
清晓风霜和艳冷,黄昏庭院觉香深。
扬州一树春多少,殢得何郎瘦不禁。
万点送春飞,人悲未足悲。禅关无问理,溪曲过开时。
钿委津阳路,风回洛水湄。流年来自去,醉莫论空枝。
园林都未觉春风,蓓蕾枝头茁小红。
要识十分清绝处,暗香疏影月明中。
小园数树杂花开,零落无声覆绿苔。
休恨五更风雨急,明年春色自归来。