气候江吴异,清明乃尔寒!老增丘墓感,贫苦道途难。
燕子家家入,梨花树树残。
一春回首尽,怀抱若为宽?
临邛传瑞物,太守在郡时。
既多九穟谷,复有三秀芝。
芝以保万寿,谷以丰东菑。
更看芙容叶,并蒂照清池。
食藕莫问浊水泥,嫁婿莫问寒家儿。
寒儿黧黑面无脂,骥子纵瘦骨骼奇。
买臣贫贱妻生离,行歌负薪何媿之。
高车来驾建朱旗,铜牙文弩擐犀皮。
官迎吏走马万蹄,江湖昼起横白霓。
旧妻呼载後乘归,悔泪夜落无声啼。
吴酒虽美吴鱼肥,侬今豢养惭猪鸡。
园中高树多曲枝,一日挂与桑虫齐。
春惟有色雨为声,静落青烟一水迎。花欲妆时先自沐,人从睡起较微清。
一瓢深浅斟于耳,百日沉浮助以情。可奈销魂仍旦旦,杏村酒熟又清明。
今朝又改清明火,一簇人家处处烟。寄语故园桃李树,看花载酒是何年。
久无消息岭云东,有药休教为已聋。北塞坚冰犹在野,南州新草漫连空。
百年饮恨孤儿在,三月伤心万国同。老泪只应镌楚竹,招魂空自赋江枫。
金陵佳气松楸里,铜柱高标指顾中。莫向春光怨迟暮,与君同是白头翁。
东风乘兴好西行,三月牂牁水尚清。峡上篙痕穿石细,楼前山色极天横。
花当令节千枝放,酒酹长江百感生。五十年前龙见处,白头重说与诸卿。
巢乌噪处绿杨村,寒食人家昼掩门。
麦陇晓风收宿润,烟林午日涨黄昏。
先生英骨葬蓬莱,幽思凭高不易裁。荒岁无穷春易老,清明将近雨还来。
皇天自失包胥定,泉坏谁兴伯道哀。寻乐斋前数株树,月明空有鹤飞回。
旧隐经都会,佳城入孔家。春云低拂马,山路曲萦蛇。
只隔飘香处,犹疑坏圃花。九原无晓夜,谁管夕阳斜。