十年曾记柳江湄,折柳樽前赠别离。望远星高荀氏里,怀人春满谢家池。
鱼鸿异地风尘渺,桃李山城雨露私。最喜弹冠将及代,鳣堂遗事总堪期。
别后琴声各一方,梦回千里忆传觞。官贫案牍逢多暇,人远音书望转长。
粤社诗才推俊逸,汉家治行继循良。等閒纵目云山外,宾从无由托郑庄。
青丝白马谁家子,粗豪且逐风尘起。不闻汉主放妃嫔,
近静潼关扫蜂蚁。殿前兵马破汝时,十月即为齑粉期。
未如面缚归金阙,万一皇恩下玉墀。
三年此夕月无光,明月多应在故乡。欲向海天寻月去,五更飞梦渡鲲洋。
鲲云梦断夜潮寒,佳节偏怜见月难。十二楼台春寂寂,满身花露倚栏干。
风灯零落夜钟残,数卷玄经掩不看。药采刀圭还玉液,火留文武养金丹。
瑶池月满鸾笙杳,石榻云深蝶梦寒。断尽世缘须及早,肯将白发戴黄冠。
当年岁晚过江都,闻说相如渴未苏。作客生涯云共薄,怀人愁绪月同孤。
秋风茂苑閒清昼,春雨荒城长绿芜。遥想登楼定怀土,梦魂夜夜到勾吴。
迟日香风细细回,招邀更喜广文陪。千年又下南州榻,二月同传北海杯。
午院云阴移几席,春城雨色映楼台。三鳣五马皆高客,独愧江鸥共往来。
空负芳楼约,愁逢江上春。
月华天外洁,花影浪中新。
讵是沉珠浦,将非濯锦津。
争言兰作舫,复拟桂为轮。
圆缺同今夕,飘零异昔辰。
关山犹自隔,攀折赠何因。
闻子陈情圣主怜,一朝报许遂言还。长卿谢病非因慢,康乐怀归不待年。
松菊久荒彭泽里,烟波重泛太湖船。惭余亦有东山兴,却恋南枝未忍宣。