新篁风韵夜窗幽,好梦惊回惹旧愁。一瞬春光归去也,子规啼月下西楼。
岭海精英钟我崔,光风争映曲江隈。九天屡奏匡时策,万里曾摅镇蜀才。
泉石怕寒蒲涧约,晚香深注菊花杯。邯郸已醒尘寰梦,欲傍坡南筑钓台。
野色摇春麦正肥,烟村闲寂往还稀。
未多桑盖簪初浴,更小茅茨燕次飞。
行市绿蛆花泼眼,卧依黄犊草侵衣。
数声桐角归来晚,杨柳移阴月半扉。
轩裳一梦断斋环,桑柘阴阴静掩闰。
种秫已非彭泽县,采薇何必首阳山。
因耿社鼓刚催老,转觉儒冠不负闲。
君看浣花堂上燕,芹泥虽好亦知还。
噀绿郊原春事深,治生幽趣豁庙襟。
声声禽语耕人意,种种花开老圃心。
桑叶渐舒梯欲羞,麦苗暗长路难寻。
日长虽有荷钥倦,薄暮归来常醉吟。
家山万象春归好,诗笔拈来感物情。
泉胍动进母待灌,土膏起处正宜耕。
无穷怀抱风和畅,不尽形容雨发生。
度间封侯万里客,何如守拙晋渊明。
先帝龙飞第一年,囊封夜半达甘泉。
朝来急召明光殿,谠论能回不夜天。
遐想神□今已远,永怀帝德浩无边。
他时信史传遗事,悟主应□数百篇。
赞书褒显下重泉,嗣圣初临建武年。
河洛图书光似日,商周盘诰远如天。
孤墓岂意留空谷,直意犹能御二边。
彷佛音尘如在目,遗风雅颂纪新篇。
轻花细叶满林端,昨夜春风晓色寒。黄鸟不堪愁里听,绿杨宜向雨中看。
秋入村居卫水新,萧萧踪迹托荆榛。桑田有政供吾课,盘味无兼爱客频。
风雨匡床堪豹隐,云霄枯木半龙鳞。朝朝晚起无多事,课子横经懒不嗔。
乘月步流河,茅檐两岸多。归人犹待渡,栖鸟尚争柯。
尘舆市喧息,风移帆影过。洞箫谁按曲,音韵若清和。