四圣能知本一心,却从流俗玩升沉。江湖胜观襟怀阔,天地穷源造化深。
青眼相看常倒屣,碧云兴感欲投簪。人生离合非无数,送别江皋思不禁。
古贤真好事,渎以伯牙名。岸转天无尽,春回草渐荣。
当年流水曲,今日赋诗情。可惜知音少,令人恨未平。
挂月栖云向楚林,取来全是为清音。
谁知系在黄金索,翻畏侯家不敢吟。