西峰残照东,瀑布洒冥鸿。闲忆高窗外,秋晴万里空。
藤阴藏石磴,衣毳落杉风。日有谁来觅,层层鸟道中。
罗女年十五,自矜好颜色。山叶杂山花,插髻当首饰。
蛮方立门户,男女多生涯。昨闻城中市,女出男在家。
上市买黄丝,染缉作花布。裙短衫袖长,不惜双脚露。
夜行山中道,何处吹芦笙。我歌连臂曲,曲罢动郎情。
动郎情,与郎匹,生女复长男,三年始同室。
麻衫如苇别芹宫,那复哀殇客路中。幸免西河夫子恸,稍存嬴博古人风。
腮毛换去三停白,桕叶归来十度红。富贵几何愁苦剧,令人翘首眄飞鸿。
九死馀生莫自怜,当年三策岂徒然。到头崛强成兹老,谁首中兴数此贤。
恨不先时知桧卖,敢从他日问身全。白云片鹤相逢地,箕尾遥骑独在天。
亭亭风露拥川坻,天放娇娆岂自知。
一舸超然他日事,故应将尔当西施。
四面垂杨十里荷,问云何处最花多。画楼南畔夕阳和。
天气乍凉人寂寞,光阴须得酒消磨。且来花里听笙歌。
仰头月在天,照我影在地。
我行影亦行,我止影亦止,
不知我与影,为一定为二。
月能写我影,自写却何似。
偶然步溪旁,月却在溪里。
上下两轮月,若个是真底。
唯复水是天,唯复天是水。
出得西湖月尚残,荷花荡里柳行间。
红香世界清凉国,行了南山却北山。
兰桡太湖曲,垂柳覆金堤。香气时时发,歌声处处迷。
残妆汗欲尽,留著可怜眉。