卖药囊中况有钱,长桑亲诀旧曾传。心知肘后岐黄秘,老向人间草木年。
杏满香林澄夕露,桔垂秋井漾寒泉。祗今黄发青山里,无那看云日醉眠。
结实重番小更繁,中原无地可移根。自从鼎鼐调和去,姜桂纷纷不共论。
君家大父远朝京,念尔辞家侍此行。绿酒红亭西上路,白云乡树故关情。
孤帆夜落秦淮水,双阙时闻禁邸莺。莫道重闱今别去,乡人遥待锦衣荣。
新颓宫殿北,驿路过天堂。青霭石争出,红桥花漫香。
车研春草短,鸠唤竹山长。书册先贤在,予生亦未忙。
八座台星入望高,輶轩暂得驻云涛。南溟气色传三殿,北极恩光戴六鳌。
岭路江花迎绣斧,王程春泽湿征袍。下帷旧有群儒望,万里今瞻天使劳。
翩翩五色应弘词,初入圜桥雀已驰。藜火夜分天禄阁,彩毛朝起凤凰池。
奏笺预向趋庭日,华选方逢盛世知。更有寒山樨一树,秋风遥欲与君期。
滞留怜雨雪,道路喜逢春。湖海扁舟日,乡园万里人。
尊盘随俗赏,梅柳上枝新。渐觉风光好,莺花望紫宸。
文酒经时事事谙,西山还共访名蓝。盟同泉石宁终负,歌到骊驹便不堪。
谁以去天誇尺五,繇来赋芋总朝三。扶摇九万鹏程在,六月从君暂徙南。
兰蕙为芳柏为节,机杼盈霜襭盈月。卫家有妇年十馀,夫婿一朝成死别。
植来墓树尽连枝,岁月春秋屡改移。自去自来江上燕,年年还向屋梁飞。
生命不辰那复怨,偏栖并及飞来燕。含情相念转相怜,密意隔年传缕线。
岂为酬恩感故人,由来匪石心难转。卓哉妇义挺千秋,纲常道丧世悠悠。
谁似姚家生太史,母德岂但襄阳俦。二十藁砧亡,诸姑在乳哺。
非难地下从衰门悬一缕,艰虞况复百忧煎。未亡之人当门户,茫茫谁为问穹苍。
手鞠遗孤日正长,孤理遗编母理织。相对寒檠夜未央,跳丸得似流光疾。
四十馀年如一日,一朝太史振家声。天赉皇家作良弼,始知大贤奋迹自多奇。
是母故能生是儿,鸿鹄育成苞凤彩,此志宁教燕雀知。
为园墙东清心客,春事犹及与客吟。新径移花植千本,隔墙借树高十寻。
月池共爱好夜色,风林如欲逗春阴。落落对尔多古意,流连沈醉忘更深。