青史编名在箧中,故林遗庙揖仁风。
还将文字如颜色,暂下蒲车为鲁公。
去年寒雨中,骑驴度剑阁;今年当此时,卧听边城柝。
巍巍千尺像,与我两寂寞。
交游阅四海,此老差可托。
但当频自省,诸恶誓莫作。
时时一凭高,相望要不怍。
桑间戒三宿,坚坐岂渠乐;却应输老夫,新春买芒屩。
潦倒无能因不才,乐然笑口有时开。呼猿洞边采药到,浴鹄湾头载酒回。
对客且容谈玉麈,题诗何必寄银台?瓮中听取春浆熟,便买鲈鱼煮四鳃。
闭关听剥啄,有客款蓬蒿。谭垒万人敌,词源八月涛。
园蔬供菜甲,盘实饾桃毛。冷淡琴书味,由来属我曹。
当年结客几人存,野外停骖落日昏。睥睨位高苏季子,浮沉宦薄窦王孙。
镃基不若乘时雨,刺绣何如倚市门。任是风云多变态,故人相见且开樽。
孔巢父,竹溪流。
竹溪之水可饮牛,胡为去干肉食谋?孔巢父,盍归来?河
北虎幸毙,河中虎方威。
孔巢父,不归去。
十年东海迷烟雾,钓竿空负珊瑚树。
青山楼阁楚江东,身在苍茫晚色中。
故国自遥难望见,不关春树雨溟蒙。
梅残玉靥(yè)香犹在,柳破金梢眼未开。东风和气满楼台,桃杏拆,宜唱喜春来。
梅花虽残了,它那洁白的花瓣上香气。柳树抽芽了,梢头一片嫩黄色,柳叶儿还没长出来。春风和煦,吹满楼台。桃杏的花苞儿刚刚裂开,这种情景正该高唱《喜春来》。
玉靥:似玉的脸颊,此处指梅花瓣。靥,面颊上的酒窝。柳破金梢眼未开:破,指嫩芽刚出。金梢,嫩黄色的树梢。眼未开,指柳叶尚未长出,如睡眼没有睁开一样。桃杏拆:拆,拆裂。指桃杏的花苞刚刚裂开。拆,原作折,误。
吾乡故人零落尽,见子老成殊慰心。祥金百鍊乃利器,桐尾方焦逢赏音。
河东臬府幕下士,飞传来作朝正使。太和岭上盗已空,旌旗尽是官军红。
杀人如麻道路绝,朝狐暮枭竞巢穴。严风歘起霜倒飞,塞日黯淡寒无辉。
子来未几遽言归,使我东望泪沾衣。岂不闻并州少年游侠子,手携玉龙最轻死。
并州将军刘越石,夜半登临长啸起。汾河直来绕郡城,雁门离石寒峥嵘。
老旻四叶弹丸地,大梁全师劳再征。一朝征贼辄破碎,大将不诛天失刑。
为子作歌歌愤激,眼中太行如动色。安得壮士射乌弓,为落搀抢连太白。
此老无柴棘,襟期一见同。诗如孟东野,名是米南宫。
把酒推年长,围炉到夜终。剩吟须剩醉,相对各衰翁。