三峡堂前五月风,吴樯蜀柁古来通。
山如肺附重相掩,水似环连去不穷。
跃马孤城怜倔强,卧龙八阵想英雄。
凭阑千载兴亡事,何异邯郸一枕中。
清秋三峡此中去,鸣鸟孤猿不可闻。一道水声多乱石,
四时天色少晴云。日暮泛舟溪溆口,那堪夜永思氛氲。
一泓寒玉浸青山,妆点楼台夕照间。
歌管满船春未懒,惜无人伴白鸥闲。
庭草真传到晦翁,无端万紫与千红。可知肝胆朱门学,不在经书传注中。
荒城隐隐昼恒阴,野火依微瘴水浔。浊酒不醺嫌兴浅,老予何以答春深。
静看木槿垂花态,欢动山蕉卷叶心。愿放官家逋负令,江天随处有猿吟。
杨柳风清宪府深,晚凉时节自开襟。星横北斗三更柄,月转东瀛万顷金。
握节几时穷地脉,观书直欲见天心。壮怀落落霜侵鬓,谁伴单居御史吟。
翠柏苍松几岁寒,菊窗竹牖共平安。百年勋业寰中满,万古声名鼎上看。
客里过从喜二生,云和夜夜玉壶冰。长河寄得临分语,莫把灵台泥俗情。
不劳歌楚艳,请为罢吴趋。上客但安坐,听我奏齐讴。
鹰扬表东土,赐履维青州。沃壤既如膏,丝枲韧且柔。
鱼盐无俭岁,海王自春秋。百二敌彊秦,八九吞徒州。
美哉一匡力,天下咸宗周。朝服西济河,鞭箠使诸侯。
至今临淄途,诵义慕前修。枹鼓立军门,意气纵横浮。
举袂成帏幕,攘臂赴仇雠。先君务养士,奕世恢鸿猷。
晏婴以当路,结交鲁孔丘。其人聘列国,终日无停辀。
及闻箾韶音,若与唐虞游。三月忘寝食,栖栖此淹留。
季札本荆蛮,华夏多夷犹。泱泱叹大风,观采不能休。
五伯桓称首,四豪文其尤。拥彗为宾师,铁笼存主忧。
阔达有遗俗,功利非所谋。驰骋一何雄,冠剑常相求。
蠋辞万家邑,连谢千金酬。即论二布衣,岂复商贾流。
桥边春意近,五马屡徘徊。湖水旦暮渌,林花早晚开。
适因尝酒到,又为赋诗来。借问双华表,经过日几回。