去年三月滇水阴,今年二月沅州路。
风光晼晚愁杀人,春色飘回忽迟暮。
杨溪昨夜春泉发,竹寨沙边弄明月。
始见繁花复乱飞,愁多不愿理春衣。
花飞已怯伤春别,何忍还听唤子归。
沅湘两岸垂杨碧,白日牵丝送行客。
草际烟横浦溆香,江声千转流云长。
梦魂惊载寤,水广何由度。
王孙天末未归来,公子江南先有赋。
公子王孙散夜愁,愁人难下杏花楼。
楼台郁回清汉,山水清圆映去舟。
停桡日欲晚,紫嶂猿啼远。
何处积幽思,幽思似陇坂。
临流歌复歌,濯缨潇湘里。
菁菁芳草心,眷余纷何已。
浮云有时卷,草色几时结。
相送过吴宫,殷勤向君别。
吴宫翘望转逶迤,层层玉树荫连欐。
芳菲帆浦迷香径,窈窕菱潭带竹池。
万里淹仍西复东,一年凉暑春徂夏。
春临绝屿叩文莺,晓涉空津浮白马。
我日思归今得归,山中美人音信稀。
东风浩荡吹梧树,极目天南鸿雁飞。
梦中虽暂见,及觉始知非。殿转不能寐,徙倚独披衣。
悽悽晓风急,晻晻月光微。室空常达旦,所思终不归。
醉梦萧森蝶翅轻,一灯无语梦边明。虚檐急雨三江浪,老木高风万马兵。
枕簟先秋失残暑,湖山彻晓看新晴。对床曾有诗来否,为问韦家好弟兄。
不见当年丁令威,
年来处处是相思。
若将此恨同芳草,
犹恐青青有尽时。
大雅久不作,风尘吾所怜。相思隔秋水,一别暗遥天。
海上瑶琴感,人间宝剑篇。漫游成底事,秦望正苍然。
吹开吹落只匆匆,恩怨都难问晓风。细草自黏残雨碧,斜阳犹照别枝红。
伤心茵溷皆前定,瞥眼云泥判此中。三月江南春似海,断肠知有几人同。
小桃落尽残红。夜来风。又是一番春事、不从容。翠屏掩。芳信断。转愁浓。可惜日长闲暇、小帘栊。
作客本无梦,况经雨意深。空阶一万滴,滴滴是秋心。
落叶他乡树,孤镫旅夜吟。披衣不成寐,夜半起鸣琴。
一登云外岭,世界自羲皇。日薄山岚重,溪喧水碓忙。
松阴高不落,竹气暗生凉。何处红尘到,风来草亦香。
猎猎风逾健,湖滨得壮观。天低鸿影大,霜老荻声乾。
突兀排山峻,玲珑映日寒。输他渔户乐,赤马架层湍。