展开阅读全文
吉士长为吉。
善人终日善。
大道忽云乖。
生民随事蹇。
有情何可豁。
忘怀固难遣。
麟穷季氏罝。
虎振周王圈。
平生几种意。
一旦冲风卷。
展开阅读全文
横石三五片。
长松一两株。
对君俗人眼。
真兴理当无。
野老披荷叶。
家童扫栗跗。
竹林千户封。
甘橘万头奴。
君见愚公谷。
真言此谷愚。
展开阅读全文
日晚荒城上。
苍茫余落晖。
都护楼兰返。
将军疎勒归。
马有风尘气。
人多关塞衣。
阵云平不动。
秋蓬卷欲飞。
闻道楼船战。
今年不解围。
展开阅读全文
六国始咆哮。
纵横未定交。
欲竞连城玉。
翻征缩酒茅。
折骸犹换子。
登爨已悬巢。
壮冰初开地。
盲风正折胶。
轻云飘马足。
明月动弓弰。
楚师正围巩。
秦兵未下崤。
始知千载内。
无复有申包。
展开阅读全文
白马向清波。
乘冰始渡河。
置兵须近水。
移营喜灶多。
长坂初垂翼。
鸿沟遂倒戈。
的颅于此去。
虞兮奈若何。
空营卫青冢。
徒听田横歌。
倏忽市朝变,苍茫人事非。避谗应采葛,忘情遂食薇。
怀愁正摇落,中心怆有违。独怜生意尽,空惊槐树衰。
在死犹可忍,为辱岂不宽。古人持此性,遂有不能安。
其面虽可热,其心长自寒。匣中取明镜,披图自照看。
幸无侵饿理,差有犯兵栏。拥节时驱传,乘亭不据鞍。
代郡蓬初转,辽阳桑欲乾。秋云粉絮结,白露水银团。
一思探禹穴,无用鏖皋兰。
愦愦天公晓,精神殊乏少。一郡催曙鸡,数处惊眠鸟。
其觉乃于于,其忧惟悄悄。张仪称行薄,管仲称器小。
天下有情人,居然性灵夭。
展开阅读全文
寻思万户侯。中夜忽然愁。
琴声遍屋里。书卷满床头。
虽言梦蝴蝶。定自非庄周。
残月如初月。新秋似旧秋。
露泣连珠下。萤飘碎火流。
乐天乃知命。何时能不忧。
步兵未饮酒,中散未弹琴。索索无真气,昏昏有俗心。
涸鲋常思水,惊飞每失林。风云能变色,松竹且悲吟。
由来不得意,何必往长岑。