濯缨与濯足,应欲任其真。沐芳及浴兰,应务洁其身。
难洗耳中事,易洗心上尘。世閒原有耳,常是洗心人。
空山幽响落林柯,蛮犬呶呶吠碧萝。大庾岭头三月尽,郁孤台下几人过。
槟榔雨过鸠鸣急,薜荔云深猿啸多。几度裁诗寄相忆,江南如此奈愁何。
大宝州中无不有,难分高下与洪纤。海名香水随心见,珠号摩尼信手拈。
莫道山河如幻化,须知世界要庄严。上人燕坐悠然处,俗士如何不具瞻。
久缀鹓班底,逶迤晓思迟。偶因迎册处,却忆唱名时。
御水流故道,宫花换旧枝。自惭无补报,四十鬓先衰。
河朔多奇士,栾城有令孙。策名游宦海,衍庆出儒门。
两府推曹掾,群公听讨论。天池鹏远击,云路鹤高鶱。
腾达初云迈,驰驱岂惮烦。河汾一白简,江浙两华轩。
吏牍机权密,官联体统尊。流亡藉安集,诖误得平反。
材器楩楠耸,胸襟云梦吞。北藩曾入幕,南国复攀辕。
夙望存台阁,声能著塞垣。芸编严子训,芝检答亲恩。
显达逢昭代,荒凉忆故园。脩程车骋辙,厚福水流源。
政抚青霄立,俄瞻素旆翻。佳城俨新市,搔首赋招魂。
方州一士耻孤陋,老大挐舟辞楚乡。万里周流踪迹远,半生著述鬓毛苍。
侯门久客公车荐,驿路荣归祖席张。到日里闾争馈贺,儒冠稽古动辉光。
诚之久侍万松师,何事十年下手迟。劫火光中须退步,青春宁有再来时。
历数兴亡掌上看,提兵一战领清官。马前草诏珠玑润,纸上挥毫风雨寒。
昔日谈禅明法界,而今崇道倡香坛。诸行百辅君都占,潦倒鲰生何处安。
问君西去与谁亲,吴楚山川满目新。贾傅有才终大用,杜陵无计岂长贫。
凤凰台古思明月,采石江空梦白蘋。几欲西风斟别酒,不堪零露满衣巾。
夜静讴声隔浦听,西岩孤绝障秋冥。扁舟独坐湖天阔,叠叠风漪淡淡星。