流水西郊路,谁寻净域游。我思偕贾岛,君意及汤休。
山小行来曲,松高坐处幽。斜阳说半偈,红叶寺门秋。
秋风袅袅雁飞初,千里京华一纸书。史馆声名綦叔厚,文园消渴马相如。
扁舟半夜难乘兴,杯酒经年叹索居。久阙报章非为懒,颍滨无计觅双鱼。
愁云极目昼成阴,飞鸟犹知恋故林。破碎河山收战气,飘零身世损春心。
封侯未遂空投笔,结客无成枉散金。梦里陈书仍痛哭,纵横残泪枕痕深。
騑騑于役路难行,竟日才能计二程。野寺荒鸡啼月影,寒林骢马踏冰声。
风尝透骨重裘薄,山不经心熟径生。何事崎呕嗟蜀道,从来游子自多情。
买花归倚绣帘前。问侍儿、剩否金钱。邀隔垣、女伴消閒昼,还趁取、苔石幽鲜。
轻轻簸、青蚨不定,怕撩人鬓蝉。竞负闺中刘毅,喝雉喧阗。
琅然。滚归墙罅,与柳绵、一样匀圆。恼他邻女娇小,赢处惯倚轻儇。
唤重来、频呼不应,走弄墙畔秋千。无聊甚、閒掷五铢,暗卜归船。
草屦担樵入乱峰,写图犹是少时容。低回五十馀年梦,柯烂青山不可逢。
水落平沙雨一痕,廉纤不断自朝昏。马前看取长堤柳,绿到淮南第几村。
祇园劫后再来兴,耿耿犹存塔院灯。三市绕完无认得,出门唯识饭头僧。
行路难,空长叹。河北秋风八月寒。蓟门烟树何迷漫。
征衣密缝慈母线,天涯鸿雁孤飞倦。不见齐州九点烟痕青,但见济水七分清泠泠。
凿石蓄潴济漕运,河为控制波为渟。奈何水势建瓴下,淮黄交汇如沧溟。
天吴夜舞老蛟泣,蜃楼杂沓飞涛腥。嗟余鼓枻苦行役,长波乃遇石尤逆。
金堤溃决若瓠子,八十三丈涛头碧。转篷捩舵舟不前,十里五里日向夕。
舟子饥呼邪许声,一唱百和凄以清。安得长房缩地术,过此八闸奔流疾。
一夜春篷淅沥,声乱樵歌渔笛。正吴娘橹拨,参差水面,夜景如墨。
鸡唤津桥梦醒,恰何来新霁,穿樯隙。推窗起坐,九点龙峰,遥苍暖翠,迎著空舲滴。
吟情剧。吮毫微笑,一片晴村历历。