不须光大焕门闾,聊借琴樽伴起居。悟到为周还为蝶,安知非我亦非鱼。
一场富贵凭儿戏,半世功名付子虚。堪叹浮生祇如此,得閒且读古人书。
湘江清见底,尽日好风吹。水派看三合,山形望九疑。
小诗题石壁,大字拓崖碑。不分浯溪胜,舂陵独有之。
颓垣低压乱峰西,曾此当年建义旗。血性城池无版筑,耰锄子弟尽熊罴。
秋风铁马声何处,夜月沙虫影自悲。犹有行间兵气在,一山草木到今疑。
一片离人月,年年此渡头。秋风吹过客,落叶送行舟。
别梦怜今夕,岐途感旧游。寒江呜咽水,不向故乡流。
禁烟时节正东风,蝶舞莺啼恋落红。一寸回肠十年事,都来夜半雨声中。
元亭问字甫经年,闻唱骊驹意绪牵。练习史材崔慰祖,专精选学李崇贤。
喜从病起身逾健,未送君行别转先。见说将军重揖客,官斋听鼓足高眠。
人倚雕阑竹倚衣,女桑遥听子规啼。陌头杨柳休攀折,系住春光不许归。
白日湖上没,众山远苍苍。老农挈稚子,出户望牛羊。
孤烟起暮田,寒月下枯桑。负担粳稻归,言笑倾壶觞。
剑术莫论疏,荆卿一何愚。生劫万乘主,此事大难图。
惟彼虎狼秦,变诈实多虞。诳楚绝齐交,终不致商于。
焉能反侵地,信义申匹夫。急剸嬴政胸,群愤亦少舒。
如何披督亢,犹事久踟蹰。嗟哉报丹心,空与日月俱。
田家三伏时,农务方未已。日中毛发焦,苦身事耘耔。
岂不愿休息,维草起宅矣。格泽古所无,力作犹难恃。
民生实在勤,艰难有如此。