昔我幽居地,三年病著书。复君勤苦业,对此惰荒馀。
宿火朝窗暗,新飙夜榻虚。过来一相忆,贪饭近何如。
孤馆寒梅发,春风款款来。故园花落尽,江树一枝开。
身世飘零我自嗟,十年三见汝移家。苍苔行处冰犹滑,社燕归时日未斜。
秋雨尚沾邻院叶,春风欲动过门车。最怜月出琴停夜,相对寒梅一树花。
丹颊无端生酒晕,朱唇那复吐脂香。饥餐饱嚼日百颗,倾尽蛮州金错囊。
无妨修竹共閒居,亚字墙头午荫馀。白日冷随麾扇尽,绿天浓映写经初。
雨窗搅梦千重响,秋馆缄愁一束书。多事诗人留画本,偏宜雪后著萧疏。
楚泽芳兰天秀。恁捐袂江波悽愀。相怜缟袂寒生后。浑不是梅花三九。
水清石见莹无垢。照月地小莲冰透。从他野鹿衔花走。忍消瘦仙心依旧。
西施本是臣里女,我与西湖久睽阻。半生长作越流人,想见澹妆浓抹妩。
狗儿年冬勇探陟,始踏冷泉泉畔路。张家祠楼十日留,看尽重湖雪月雨。
当时奢愿游五岳,踏破芒鞋返胥宇。稽留山下挂瓢人,许我烂柯偕赌墅。
岂知乾坤一反覆,孰两东门遽如许。有眼忍见林希碑,有足谁蹠相柳土。
年年谷雨荐新茶,空说石泉槐火煮。陈无已自山中来,贻我龙泓白牛乳。
山里依然竹笕清,世上谁知蓼虫苦。松垆匏尊聊一举,藜藿肠鸣甘尔汝。
老夫啽呓故难醒,五碗通灵空计数。樊侯示我列仙诗,我自幽篁山鬼处。
傥骑赤豹从文狸,梦见冬青不凋树。
景公昔繁刑,市中有鬻踊。为感晏子言,汤网三面纵。
治典有重轻,所贵因时用。谲谏果何补,期会适巧中。
吾友小豪子,援溺怀隐痛。系铃期解铃,铃解反吾颂。
雨露本天功,贪天虑惑众。对此纪念物,聊借碧纱幪。
持置香案前,晨夕伴清供。
破萼无须羯鼓催,晓风时送暗香来。怪他玉骨崚嶒甚,不到天寒总不开。
疏疏花叶墨痕乾,刚欲平章下笔难。尽道香为王者贵,几人解共牡丹看。