流水西郊路,谁寻净域游。我思偕贾岛,君意及汤休。
山小行来曲,松高坐处幽。斜阳说半偈,红叶寺门秋。
门巷今朝正卖饧,数椽暂借主人情。试看老屋栽花遍,肯放春愁逐草生。
东去江流催世事,南征诗卷谢时名。客中容易过佳节,苦雨凄风不满城。
平生爱种碧琅玕,自别乡山见汝难。久客归来方草草,此君请到一竿竿。
托身已恐泥多浊,卒岁殊忧天又寒。毕竟交情穷乃见,满庭玉立足清欢。
几日春阴画不成,才过寒食又清明。霏霏红雨花初落,袅袅白波萍又生。
栏外轻寒帘内暖,竹中微滴柳梢晴。浮云万变寻常事,一瞬光阴既娄更。
廌青山堂邻涧阿,应门白沙连碧莎。乱山寒食落花路,返照风磴樵人歌。
古意萧然未泯灭,春华好在毋蹉跎。郤超远趣不易得,寂寂剡溪今若何。
停桡信宿楚江边,叹息重阳景候迁。半绽黄花犹待雨,连天秋水竟如烟。
悲风落日愁歧路,醴酒红萸忆辋川。回首去年今日事,西陵峡里亦潸然。
百二关中重九日,三千里外一孤身。登山临水归何处,对酒放歌愁杀人。
青天皛皛雁独去,黄菊丛丛花自新。秦地秋风尤凛洌,难为客子泪沾巾。
频忆东篱兴颇阑,霏霏密雨逼人寒。梅边香放移家去,客里黄花那罄欢。
前岁登高日,去今曾几何。今兹登高日,来岁又高歌。
鼎鼎百年中,岁月如鸟过。自计三十年,所得殊无多。
思欲稍著书,恐为流俗呵。不如事心性,颐神养天和。
假作真时真亦假,
无为有处有还无。