三年转战苦苍生,禁旅传餐满市城。窦氏已来关右表,令公犹典朔方兵。
却看星象书含誉,应有花名赐太平。
愿得临边诸将帅,许教陇亩事春耕。
我家住近黄鹤楼,门对青青鹦鹉洲。一朝巢破防倾卵,独鹤扁舟任远游。
飘零奄忽三十载,几见桑田变沧海。细柳新蒲失旧观,惟有青山常不改。
去年览古凤凰台,台上白云难扫开。凤皇黄鹤遥相望,彼此茫茫招不来。
浮生一梦真草草,秋月春花人易老。早知飘瓦本无情,何事从前愁不了。
水田茅屋莫愁村,别有遗风古道存。采薇烹蕨从先志,头白相逢两弟昆。
生性烟霞入骨髓,人爵之荣糠秕耳。胸中同有造化炉,写出真山与真水。
夙世辞人兼画师,何须粉本求成规。意在笔先才落笔,坌涌元气向淋漓!
我生爱画世无对,逢人索画如索债。凭君合写《鹤舟图》,渺渺胎仙水云外。
北固临江峙,层峦接碧霄。楼吞京口月,钟落海门潮。
带雨拾山果,披云采药苗。石磐逢老衲,指点说金焦。
桂香蟾影雕栏折。喜已近、中秋节。凤箫轻按,鹿车双挽,偕隐风流高绝。
绿野林泉迥别。羡樊刘、并传仙诀。掌内珠光如月。
遍庭阶、芝芬兰茁。花间孟案,帘前莱綵,盛事一时誇说。
遥望玉楼琼阙。待携将、玄霜绛雪。
大雾被野天为遮,海东遏不翔金雅。寒威逼人敛默息,倏忽眼眩生奇花。
是时夹道万冻木,半生半死交杈枒。含灵孕气作怪异,缬如桃李冬扬葩。
苍龙立海负冰雪,天女隳地纷珠珈。黄帝此夜战涿鹿,蚩尤肩髀埋谽谺。
三军凯旋尽解甲,乱挂林木光明霞。千形万态未易究,琮琤忽坠当吾车。
发书占策苦不得,野老能说殊亦佳。或云休徵备饭瓮,梱载千亿收禾麻。
或云此咎达官怕,有鬼欲瞰高明家。从来休咎两难定,况何与此枯树耶。
红垆围坐别妻子,敦㝛起看聊矜夸。虚荣幻象岂久据,午位已正阳轮加。
饥肠得食出戏语,荒店冻壁题欹斜。
绛河不动九微风。数秋期、轮遍纤葱。花外玉鹅笙,黄昏韵入初鸿。
閒愁在、唾碧拈红。穿针伴,多少微云院落,画烛房栊。
浸三星细转,滴滴露槃浓。
机中。年年锦书恨,凭说与、翠水璇宫。容易误良宵,梦约几负香茸。
笑雕陵、锦羽偏工。人天事,轻赚罗池倦客,酒醒清钟。
下疏帘忆断,钗盒故情慵。
故宫法曲冷朱弦。倚龙吟、风雨潸然。开宴记芳时,南薰韵入流泉。
河清慢、徵角重翻。宸游处,仙籁层霄遍彻,仗合苍官。
和春雷别殿,笃耨御香前。
无端。青城几千里,黄鹄谱、应指秋寒。零乱杏花词,梦落万水千山。
问霓裳、几度飘烟。知音少、枨触孤臣老泪,怨拨哀弹。
恨宫声不返,凄绝陇禽言。
村店依谷口,树边聊小休。鸡鸣寂傍午,客思冷如秋。
石径早桃熟,山田新麦收。居人足闲乐,涧底濯清流。
群山万壑引长风。透林皋、晓日玲珑。楼外绿阴深,凭栏指点偏东。
浑河水、一线如虹。清凉极,满谷幽禽嘹唳,翠霭溟濛。
任海天寥阔,飞跃有无中。云容。看白衣苍狗,无心出、变化虚空。
细草络危岩,岩花秀妩日承红。清风阁,高淩霄汉。
列岫如童。待何年归去,泉石各疏慵。
七条弦上写柔情。一丝丝、弹动秋声。风拍小帘栊,花阴恰有人听。
芭蕉影、隔住红灯。分明是,流水高山绝调,戛玉敲冰。
更幽兰制佩,腕底散芳馨。
泠泠。虚空度鸿雁,寒浦外、水净沙平。何处怨苍梧,落叶舞遍风轻。
掩朱帷、拍缓弦停。夜深也,还怕纤纤素指,错点明星。
默无言、恍若江上数峰青。