高楼闻枕大湖边,湖上青山山下田。共羡子真居谷口,方知彩泽爱斜川。
扁舟拟棹剡溪雪,蓬阁思登阆苑天。忽睹新吟如问渡,渔歌樵唱落尊前。
北风吹冻雨,打户声潇潇。兀坐心不怡,冲泥步南郊。
南郊古梅色,皎洁如琼瑶。绛者或间之,又如朝霞明层霄。
曲曲村外村,行行桥畔桥。青帘茅店三尺飘,当炉少女年垂髫。
朅来顾瞻兴不浅,呼童邀客沽醇醪。客闻我言大拊掌,为言良会思前宵。
众醉君独醒,轰饮嗤吾曹。闻君持酒戒,酒政胡重料。
我言客太拘,矫枉殊非高。达人贵性适,有时餔其糟。
忆昔客北平,身穿敝黑貂。雪花大于鸦,惊沙如怒涛。
千树尽僵脱,百草无茁苗。哀笳揭天风,断雁时叫号。
北酒斗十千,倾囊不足供炰羔。今值故乡乐,况复梅花朝。
幽香天半下仙子,绝胜锦帐缠红绡。眼前景物讵易得,忍使春色悲寂寥。
君不见,古人千日不饮饮必醉,横眠倒载何逍遥。
人生束缚多郁陶,兴到即饮从吾豪。
万里从兹始,依依祖帐歌。绣衣唐察使,蒟酱汉牂牁。
春色随人远,江流出塞多。先公有遗爱,莫更叹蹉跎。
潇潇风雨闭柴门,只有秋荷池上喧。薄暮溪童双白足,取鱼踏水到篱根。
一面东风百万军,当年此处定三分。
汉家火德终烧贼,池上蛟龙竟得云。
江水自流秋渺渺,渔灯犹照获纷纷。
我来不共吹箫客,乌鹊寒声静夜闻。
贫女低眉十六七,茅屋西风怨斜日。祇将翠袖度荒寒,未许铅华污天质。
向来众女总怜渠,性格矜高为识书。易得河清难一笑,盛年不偶欲何如?
逝者谁能留,月色独不改。堂前一遇之,何异亲斯在。
此情恐亦亡,风木不相待。知君经天泪,夜夜沈碧海。
斗极钟灵气,名贤旷代生。钜才堪鼎鼐,雅量协枢衡。
学富穷三箧,文成压两京。巍科先获隽,太守蚤蜚英。
乘传淮扬路,维藩河洛行。悬鱼标峻洁,携鹤表廉平。
廷有徵黄论,天回借寇情。经纶资锁钥,齐鲁枉麾旌。
画笏为筹策,藏胸富甲兵。使君真福曜,东土作金城。
款曲求民膜,渊冲秉国成。臣心银箭直,官况玉壶清。
杞菊衙斋饭,羔羊道路评。史云遥并驾,伯起实齐声。
属吏亲圭璧,馀芳缀杜蘅。春阳熙浩荡,夏屋荫峥嵘。
每欲镌铭颂,时同骖竹迎。及兹逢母寿,欣与祝长庚。
蓂荚祥初验,恩纶诏屡荣。瑞光凝棨戟,綵服映璁珩。
慈貌臞于鹤,佳孙秀若瑛。板舆扶月稳,玉佩受风轻。
麟髓应调馔,冰桃亦助觥。仙姬攀玉杖,奼女奏鸾笙。
璇斗经天朗,台精照地明。无劳问铅汞,真已近蓬瀛。
伟矣旂常业,皇哉巾帼名。雀环人拟献,葵日我先倾。
叙德惭窥管,抒怀悚报琼。击辕聊有颂,郢曲不堪赓。
寿母垂僖颂,共姜录卫风。节高成子孝,心苦教臣忠。
虎尾灾曾履,春台暖渐融。郎君当运会,梦卜兆罴熊。
彩凤淩霄起,神鹏绝汉翀。襟披乐广雾,才发士元空。
淮豫传芳绩,经纶简睿衷。名悬三岛北,身障百川东。
远迩周民隐,恩威沛泽公。千秋欣遇合,一德动昭融。
汲引宁馀力,声华每发蒙。清流同注壑,弱翮早依丛。
感激缘明义,追随愿始终。慈帏逾大耋,宠诰锡高穹。
懿则谁能并,芳规播不穷。阐幽存史笔,作颂献雕虫。
已觉惭圭璧,还知类管筒。何人歌绝调,冰雪在梧桐。
不爱匀黄不染丹,生来偏喜近豪端。只因久惯拈花后,落剪依然气似兰。