可怜形影似吾身,不似云台画像人。
孤棹夷犹期独往,草堂闲挂似相亲。
好同范蠡扁舟兴,自叹虞翻骨相屯。
更恐五年三岁后,形容憔悴老于真。
堪把长悬在户庭,却疑身在小蓬瀛。满堂动色嗟神妙,挂壁高泉似有声。
看去便须终日往,坐来疑有白云生。
一沟泛碧春流水,宁敢匆匆便濯缨。
乍解征鞍,又理汉江归棹。不思量、恹恹病倒。今宵欢尽,怕鸡窗催晓。
柳丝愁、恨花偏笑。
东风转眼开了,酴醾须到。约重来、还须去早。餐风眠露,嘱蛾眉休扫。
最伤心、袖边人老。