星汉夜牢牢,深帘调更高。乱流公莫度,沉骨妪空嗥。
向月轻轮甲,迎风重纫条。不堪闻别引,沧海恨波涛。
旧雪逐泥沙,新雷发草芽。晓霜应傍鬓,夜雨莫催花。
行矣前途晚,归与故国赊。不劳报春尽,从此惜年华。
如何逋客会,忽在侍臣家。新草犹停雪,寒梅未放花。
衔杯鸡欲唱,逗月雁应斜。年齿俱憔悴,谁堪故国赊。
东山布衣明古今,自言独未逢知音。识者阅见一生事,
到处豁然千里心。看书学剑长辛苦,近日方思谒明主。
斗酒相留醉复醒,悲歌数年泪如雨。丈夫遭遇不可知,
买臣主父皆如斯。我今蹭蹬无所似,看尔崩腾何若为。
北阙彤云掩曙霞,东风吹雪舞山家。
琼章定少千人和,银树长芳六出花。
卢谿郡南夜泊舟,夜闻两岸羌戎讴,其时月黑猿啾啾。
微雨沾衣令人愁,有一迁客登高楼,不言不寐弹箜篌。
弹作蓟门桑叶秋,风沙飒飒青冢头,将军铁骢汗血流。
深入匈奴战未休,黄旗一点兵马收,乱杀胡人积如丘。
疮病驱来配边州,仍披漠北羔羊裘,颜色饥枯掩面羞。
眼眶泪滴深两眸,思还本乡食牦牛,欲语不得指咽喉。
或有强壮能咿嚘,意说被他边将雠,五世属藩汉主留。
碧毛毡帐河曲游,橐驼五万部落稠,敕赐飞凤金兜鍪。
为君百战如过筹,静扫阴山无鸟投,家藏铁券特承优。
黄金千斤不称求,九族分离作楚囚,深溪寂寞弦苦幽。
草木悲感声飕飗,仆本东山为国忧,明光殿前论九畴。
簏读兵书尽冥搜,为君掌上施权谋,洞晓山川无与俦。
紫宸诏发远怀柔,摇笔飞霜如夺钩,鬼神不得知其由。
怜爱苍生比蚍蜉,朔河屯兵须渐抽,尽遣降来拜御沟。
便令海内休戈矛,何用班超定远侯,史臣书之得已不。
客有住桂阳,亦如巢林鸟。
罍(léi)觞(shāng)且终宴,功业会未了。
山月空霁(jì)时,江明高楼晓。
门前泊舟楫,行次入松筱。
此意投赠君,沧波风袅(niǎo)袅。
何九又客住郴州郡城,就好像筑巢于林的候鸟。
收拾酒器宴席就将终结,仕宦之途却并没有完了。
山前明月空中天光正映,江河朗明高楼高阁破晓。
门前停靠大大小小的船只,行营往所深入松竹池瑶。
惜别之意寄来赠送于你,江中波纹随风潦潦绕绕。
何九:名字里贯不详,时亦客郴州。客:指何九。桂阳:唐之郴州,隋为桂阳郡,在今湖南郴县。巢林乌:喻何九之暂时牺止郴州。
罍觞:酒器。且:将。功业会未了:谓任宦之途还没有结束。故下文有“门前泊舟楫”之语。
霁:雨雪过后天气放晴。
行次:行处。
此意:指惜别之意。袅袅:秋风吹拂。
仙跸九成台,香筵万寿杯。一旬初降雨,二月早闻雷。
叶向朝隮密,花含宿润开。幸承天泽豫,无使日光催。
芳郊绿野散春晴,复道离宫烟雾生。杨柳千条花欲绽,
蒲萄百丈蔓初萦。林香酒气元相入,鸟啭歌声各自成。
定是风光牵宿醉,来晨复得幸昆明。
早世身如风里烛,暮年发似镜中丝。
谁人断得人间事,少夭堪伤老又悲。