秋声咽塞笳,边气肃霜华。
九日登高处,群山入望赊(shē)。
苍蒹(jiān)仍碧水,绿酒对黄花。
鸿鹄(hú)归何处,长天空落霞。
咽:阻塞,声音因阻塞而低沉。塞笳:塞外的胡笳。霜华:有月光的意思,也可解读为霜的光气。
入望:进入视野。赊:长,远。
苍蒹:深青色没有长穗的芦苇。
鸿鹄:古人对天鹅的称呼。
翩翩者䳡,肃肃其羽。王事靡盬,以风以雨。琴瑟在右,我心悲苦。
檀车幝幝,悲风四起。父母既远,维予与子。相隔千里,共饮江水。
百里同云雪满蓬,冥冥那复计西东。
轻舟不畏邪溪水,向晓南风暮北风。
屈指颦眉叹岁华,总将心事付琵琶。
不堪弹到关心处,蝴蝶双飞上鬓花。
竹间独立时,凉风自相接。
回顾碧池中,蜻蜓踏萍叶。
蛾眉二八绝堪怜,闭却深宫不见天。
春去春来都莫问,只凭寒暑定流年。
蝉若与山深,深山不可寻。鸣虽应以候,听亦岂无心?
日暮林中送,人间枕上吟。岂惟处暑至,对此自沉沉。
散步出门去,行行怯晚风。隔溪多浣女,前棹一渔翁。
返鸟依林密,微云绕岭蒙。我游亦已久,归去与谁同。
凫舄鹤袍辞世纷,望三峰下礼茅君。祈年欲啖金光草,好道宁披玉检文。
绝巘琳宫当日见,上方清磬隔花闻。山中倘遇陶弘景,愿乞松风与白云。
前溪烟水路漫漫,长日郊居性所欢。
老去自知双鬓改,春归一任百花残。
闲窗寂寂晴丝绕,高树阴阴鸟梦寒。
学《易》由来谙物理,惯将消息静中看。