楚中春巳动,江馆夜还风。才埒凌云客,情兼失马翁。
化工聊戏剧,吾道此开通。会展天池翼,相看鬓未蓬。
风回缑岭莺歌巧,雨断巫峰蝶梦迷。箧里春衫香未试,袖中秋扇敝犹携。
尘根漫尔思骑鹤,忿蒂凭谁学佩犀。独倚画栏摘新蕊,却怜珠露满朝畦。
看花曾近五云边,梦绕金门四十年。宝锷秋横湘浦月,高牙夜肃汉江烟。
重瞻祥李光先泽,转忆甘棠竞后妍。白首狂歌天有二,可胜怀古思悠然。
三月都门莺乱啼,郎君春色上朝衣。潘生况拟供调膳,张敞仍须学画眉。
南陌酒香银瓮熟,西湖月朗画船归。极知身负君恩重,莫遣心随粉黛移。
广州大艨艟,使得两头风。输一篷,赢一篷。
后八字风,扬篷当中。前八字风,勾篷西东。
上滩如天,铁人纸船。人与石斗,十钩一牵。船随石转,其软如绵。
江海无津,铁船纸人。随风所督,万斛埃尘。其船坚重,铁力为身。
出户无行处,穷途咫尺迷。愁中难一醉,梦里易双啼。
死友都黄土,生人总白氐。繇来高世士,皓首一万藜。
寒飞千尺玉,清洒一林霜。
纵是尘心重,相看亦顿忘。
矫矫凌云姿,风生龙夜吼。
霜雪不知年,真吾岁寒友。
霜干寒如玉,风枝响似琴。
潇湘一夜雨,滴碎客中心。
叶落根偏固,心虚节更高。
一林寒吹发,清夜伴松涛。
淇澳春云碧,潇湘夜雨寒。
虚窗人静听,飒飒响琅玕。
淇澳:淇河岸的弯曲处,即古卫国之竹园——淇园所在地。春云碧:当是比喻春天淇园大面积茂盛的翠竹犹如碧绿的云彩。潇湘:湘江与潇水的并称,多借指今湖南盛产竹子的地区。
虚窗:开着窗户。飒飒:拟声词,风雨声。琅玕:lánggān,似玉的美石,常作翠竹的美称。
清时厌藜藿,挟策干承明。肃肃中天宇,列宿悬神京。
衣冠萃阊阖,谒帝罗群英。如何攀龙客,相弃若浮萍。
长啸出宛洛,驱车返柴荆。升高望八荒,濯足临四溟。
商山岂不贵,畏垒岂不荣。大哉鲁尼父,著作垂千龄。
柳底清阴竹叶杯,诸峰遥入座中来。人生乐事无过此,满径黄花对酒开。
道心无所住,师去复何依。琼海波曾渡,梅关雪又飞。
一轮棕笠月,万里水田衣。莫谓灵岩寺,兹行便是归。