慧星并圆月,辉映瑶台树。
丽日隐重云,光天遂成暮。
室暖兰无香,庭秋桂方蠹。
长门及翠羽,寂寞无人赋。
落花虚度春,细草偏承露。
玉箸空自啼,金莲复谁步。
凄然感我怀,零泪知何故。
海底珊瑚高几丈,千年试作千寻网。
万牛挽出沧溟深,蛟龙怒号霹雳响。
扶桑日浸红涛热,光华照曜黄金阙。
季伦本是粗男儿,金椎一击纷如雪。
伫望何时了,相思不计年。芳华空自惜,尺素向谁传。
细雨曾和泪,冰心对所天。肝肠如铁石,风月自娟娟。
《柘枝》按舞《竹枝》歌,芗泽微闻玉颊酡。
银烛渐昏炉气冷,曲房明月奈人何。
君家兰泽西,妾家兰泽东。兰泽多芳草,相去各春风。
君今行陇右,妾思在闺中。天寒绣袂薄,泪下玉屏空。
见说立春三日了,春光不见半分来。黄沙碛里风犹冷,青柳梢头眼未开。
旧事每于心上简,新诗旋向笔端裁。行行又记江南好,春酒初醒嗅野梅。
两年分手各西东,咫尺天涯万里同。有酒也孤秋月白,无诗空对夜灯红。
簿书俗吏尘埃里,恬退高人畎亩中。我爱西山亭子好,也应相伴醉东风。
小窗睡起觉衣松,怪底幽情似酒浓。立尽斜阳人不见,目随征雁到回峰。
沈约耽诗太瘦生,青门又作苦瓜行。谁知谷口酸相似,反恨蜂饴不世情。
三鹤巢滇南,不知几千载。雪羽点苍山,丹砂照云海。
偶尔随长风,蓬莱访玄宫。摩天纵羽翼,忽到夷门东。
我在东门抱关里,心似閒鸥弄烟水。羡尔高翔天地间,恨不同乘白云起。
燕山北上黄金台,春晴雨足花正开。归来定受仙都诀,为问长生养化胎。