暮云已没乱山横,疲马踟蹰不肯行。地僻茅椽几家住,天遥江树一灯明。
喧嚣不辨舆人语,开凿新通驿路程。赖是前驱逢负弩,主人犹解重长卿。
山居未离群,结台拜石友。请看点头时,莫笑襄阳叟。
共促离觞月露前,层城钟漏隔林烟。綵毫暂隐文园酒,水镜今推吏部贤。
草奏想承清燕对,归帆应待便风悬。薄游曾忝曹郎后,鸿雁牵情入楚天。
采药何时返,乘风此暂停。入门桐树长,到院薤丛青。
碧海藏城市,瑶坛见日星。过逢元胜侣,能为写黄庭。
禁城秋色净无烟,碧水澄波带远天。
十里楼台通泰畤,五陵花木有平泉。
风摇柳浪低纨扇,日暮菱歌起钓船。
冰簟疏帘销暑地,流尘知不到樽前。
王郎因势驱乌合,盆子惊啼向赤眉。民心歌汉虽有日,神器岂教庸物司。
戴侯曾孙曰更始,平林兵中实始基。流汗无言空割席,酣歌委柄日行私。
灶下中郎多冗阘,烂羊关内几参差。元元扣心更思莽,天下纷纷此一时。
慷慨伯升还受螫,独居武信泪潜滋。冠帻妇衣真可笑,苟非司隶表前仪。
察能黜否除苛政,喜心谁使泪翻垂。火德重兴繇白水,长安已破曾孙死。
不死来归有盆子,投戈解甲齐熊耳。羊头羊胃何堪拟,淮阳诸息亦侯矣。
东溪月出西溪阴。溪上荡舟溪水深。郎今唱歌向何处,白鸟湾头高树林。
昂然绛帻倚东阑,绝胜丹山五色翰。想得飞鸣天上去,玉皇分赐紫霞冠。
我闻澄江净如练,优钵昙花世稀见。千载高安古道场,师来重把犀牛扇。
先皇在时常引见,诏许谈经明光殿。尚方云锦赐袈裟,甘露天厨分内膳。
翩然卓锡鸡鸣峰,帝遗渡杯来向东。神机鼓舌走飞电,玉麈到手扬宗风。
白云在天无所住,塔前双桧为龙去。一夜呼龙入钵来,森然化作唐朝雨。
五色丝纶下九天,师今又蹋大江船。山色溪声何限意,总归八万四千言。
大山小山芙蓉开,云气远从天目来。东风吹散凤城雪,一夜江水青于苔。
借问舟行向何处,马卿明日朝天去。杏园花满曲江春,幽谷莺迁上林树。
方今玉堂皆钜公,手把刀尺青云中。神龙出河龟出洛,千载复见明良逢。
马卿此行当努力,射策彤庭期第一。龙门夺得锦袍归,先遣双鱼寄消息。