花落含章点翠蛾,曲随羌笛动情多。关心最是巢居阁,淡月凉云玛瑙坡。
祗道青云定有期,忽闻长逝使人悲。尊前握手难重会,客里论心更与谁。
月隐屋梁愁独夜,魂飞淮海梦归时。青山何处荒坟树,未絓吴钩泪已垂。
一经曾采泮池芳,况是天朝被宠光。宫柳远随骢马色,苑花遥惜绣衣香。
云开浙水腾秋隼,天入荆蛮涌晓霜。莫向钱塘追故事,六和高塔野烟凉。
双鸟枝头弄早春,若为飞去报音尘。青绫月冷空庭曙,正对残灯忆远人。
忆昔开元日,繁华御里看。玉环天上去,无复到长安。
香沁琼浆冷,红垂火剂团。九重思玉食,驰贡未应难。
钿弦声里自成行,无那分飞落楚霜。前侣飘零何处在,青春作伴好还乡。
将军书剑学俱成,百战长驱亦惯经。羽角时时持候月,旄头夜夜起看星。
曾宣威武惊巴檄,欲树功名向北庭。一朝解甲承平后,万事投壶饮美酒。
但教开径抚孤松,谁复行营劳细柳。道家多忌古来知,陇西难封数本奇。
为问蓝田屏居日,何如锦里赋归时。石河遥通古城北,少陵草堂犹自识。
旧说雄称白马间,今来翻卧青羊侧。郎君文藻子渊流,耻居纨裤汉廷游。
丹凤俄传貤宠诏,貂蝉还见出兜鍪。衔恩正值古稀年,称觞献寿石河边。
河水长流石长在,无须辟谷访神仙。