一片绿云,千条寒玉,亭亭孤上,非想有情天。记得雨馀残照,趁啼禽即栗横肩。
迎眸处,捎云垂露,袅娜芉眠。谁道别、经年怨湘妃不语,我见犹怜。
鲸波吞岭,欲遣变桑田。魆地一声去也,挽不住、环佩珊然。
空想像,纸窗清影,淡写之玄。
洗墨池边佳问来,月窗重感故人怀。几时池上翚飞好,伫见新碑向竹开。
城中苦雨坭活活,花栏苦雨青苔滑。老僧双展抱石行,蜡色未净先遭跶。
跶时顾石不顾头,天仓地角血并流。魋鼻倏如龙隼公,方寸可使高岑楼。
夏云入面奇峰起,红紫相间如清秋。又肖丹青图未成,烘染还藉顾虎头。
行者急行杀猛熊,取胆调酒斟金瓯。痂除扶杖须郑重,尽将蜡石沉清流。
旧隐门前五柳风,新恩诰上锦花丛。崆峒有道屯蒙秘,禹穴多奇表传雄。
寿域歌钟应速客,年家分义合称翁。欲知庆泽无穷处,令子名高□省中。
江际春寒动北风,扁舟牵浅过芦丛。剧知远道如天上,顾有长怀在域中。
野练共飞孤屿白,木绵争试小枝红。眼前笑认韶阳里,岩岫高低日正东。
披衣晨拂枕书床,出郭巾车旋可将。积雨只催春事歇,沾泥偏恨柳花狂。
林喧山客锄新笋,涨毒溪农悯早秧。谩拟仙城堪逸老,三星长夜照江乡。
三载相违一见难,止凭归仆话平安。西林近日如何遣,南国浮云不耐看。
抛印未能怜野客,买船谁与赴春官。早衰我自寻常在,虾菜无烦念几餐。
幽兰采罢佩缤纷,忆得微辞善讽君。清怨瑟堪弹夜月,细腰宫亦梦朝云。
天低沔口来鱼媵,帆转湘南出雁群。曾见长沙尊傅礼,汨罗沈尽贾生文。
阳栈接高天,白云山下看。
花落雨余雨,风吹寒食寒。
纵目黄山外,停骖紫汉间。
斜阳过广惠,始觉有人寰。