折芦渡迷川,面壁出苦海。六叶长菩提,衣钵曹溪在。
题诗西过襄王墓,记得巴山寺里钟。梦阻细腰思窈窕,水生多叶怨芙蓉。
虚无环佩行阴洞,髣髴精灵下碧峰。重到荆州忆王粲,乱山侵草马头东。
苦蓼满汀花映窗,蜀山飞过雁双双。
豆棚欹侧侵书架,梧叶颠狂扑酒缸。
水南雉市万尘趋,水北还容陋巷居。三尺素桐陶靖节,百篇华赋马相如。
心抛世俗争为事,手录时贤未见书。欲继姓名高士传,怕君嫌我近睢盱。
雨去云来十二峰,渚宫楼阁暮重重。
细腰无限空相妒,不觉瑶姬梦里逢。
巢幕燕初新,流苏帐巳尘。泪怀心易落,身入梦难亲。
婀娜花前女,凄其草下人。今年闺幕里,萧楚不成春。
病里过从问独醒,何来年少解忘形。三彭递守庚申箓,五运重蒐甲乙经。
碧洞骑羊原有术,青城化鹤岂无灵。相逢拚作平原醉,何限名山入座青。
蓬莱宫殿压金鳌,南极星明紫气高。太傅诸郎琼作树,开元供奉锦为袍。
逢人惟种林间杏,待我来偷海上桃。西翠楼前今夜月,玉笙谁伴醉春醪。
文木裁成体直方,高斋时伴校书郎。坐摊散帙资弹压,风动残编待主张。
叶叶展舒迎雪牖,行行指点照萤囊。但知持正无偏倚,尺寸何劳计短长。
五色云中瑞日光,朝朝休命对宣扬。长摇青佩窥青锁,玉韵亲承拱玉皇。