百结柔丝散晓芬,舞腰初试蹙湘裙。陌头系马阴俱薄,楼外藏莺影未分。
隋苑别枝伤故国,灞桥颦叶扫春云。踏歌少妇休连臂,羌笛徒淹楚塞军。
云汉委扬粤,辉光烛重溟。邃古虽云邈,箫韶留其声。
先皇涤华夏,敷天扬风霆。此邦识真主,晏然不被兵。
南园盛儒藻,风徽代相承。秘书奋逸足,百年绍宗灯。
宫詹主前导,梁欧为骖乘。三驾入中原,群雄不敢争。
既以张南国,亦又垂云仍。缅昔神皇初,诸儒何铮铮。
晚起不及见,颓波渐纵横。先生太古徒,家学称绍庭。
解绶早来归,三径怡高情。于酒陶彭泽,于诗杜少陵。
大雅未榛芜,岿然存典刑。顾兹堂奥上,蹩
浓如烟草淡如金,濯濯姿容袅袅阴。
渐软已无憔悴色,未长先有别离心。
风来东面知春浅,月到梢头觉夜深。
惆怅吴宫千万树,乱鸦疏雨正沉沉。
馆娃宫里柳摇摇,恰似春风舞细腰。今日更萦前日恨,送行何惜折长条。
南浦春光媚绿波,脩眉轻展似柔蛾。若非张绪风流态,敢趁清阴马上过。
淮甸西头寻禹迹,维州硖石见辀暾。石从厚地分双壁,峰合遥天注一门。
洞泊雨添波浪涌,川陂云接树林昏。会脩故垒防津要,不使奸雄事并吞。
赤阑桥外有东风,舞态委蛇学不工。公子等閒来系马,梢头斜插酒旗红。
挂席发秋早,微风已满樯。
中流片影去,远水一舟将。
海雨忽来重,江云相带凉。
知投孝廉宅,三径接苍茫。
灵源清驶小山幽,云里喧豗万壑秋。毁角有时来顾鹿,吐漦何处伏潜虬。
寒声动地因风远,晴色翻空激雪流。愧我十年尘土梦,饮牛空忆此泉头。
金丝缕缕是谁搓,时见流莺为掷梭。
春暮絮飞清影薄,夏初蝉噪绿阴多。
依依弱态愁青女,袅袅柔情恋碧波。
惆怅路歧行客众,长条折尽欲如何。