别路三湘北,离人五岭西。成行愁夜雨,不寐听晨鸡。
弦奏添惆怅,壶觞益惨悽。江分吴地阔,山界楚天低。
潘岳尘应断,陶潜路岂迷。河阳花发遍,彭泽柳生齐。
藉藉征途语,萧萧去马嘶。晓亭连戍垒,春树暗蛮溪。
岸转杨梅落,林深谢豹啼。瓯闽王化远,望尔作云霓。
绿酒红亭正夕晖,问君东去几时归。路过山海秋风早,莫待马头黄叶飞。
淮济逶迤路邈,帐帷烨耀灯孤。台阁文章藻丽,月明人在冰壶。
君入谏垣初,谏垣井初甃。自烹五色石,细补青天漏。
天门北望何渺茫,有兽毛色金丝黄。双目夹镜齿如锯,啮人颅骨食人肠。
小臣爱国不爱死,飞章直入天门里。蝇头细字三千馀,重为邦家说伦纪。
扶桑日出天鸡鸣,玉皇稳卧犹未醒。左右传言卿大戆,干母之蛊不可贞。
西南有州大如斗,烦卿暂去作慈母。腹中春意万斛深,遍历郊坰活枯朽。
谪居下土今六年,西风翩尔来朝天。天门深迥如昨日,扁舟依旧归西川。
丈夫怀抱无好恶,但得志行心自乐。此身亦是水上沤,禄食何须计厚薄。
君不见黄仲昭,翰林诗思翻天瓢。秪为身居密勿地,不为天子赋元宵。
又不见林贵实,横班独立称直笔。披肝苦为纲常谋,神鬼闻之皆欲泣。
吾邦文物古来多,清风劲节今相摩。我因送君发豪气,铜壶击破为我歌。
昔年君去西川时,白头慈母纫征衣。衣成五彩相陆离,出门意气生光辉。
扁舟溯尽瞿塘险,料想一险一度思庭闱。白头慈母中夜叹,严父寄书令子归。
归来复向西川去,相看又作明年期。人生倏忽百年内,春叶青青秋已稀。
辞亲掩卷怀李密,酒酣击筑思渐离。丈夫孝子俱可怜,明年与君重相违。
君行慷慨当恐惧,父母之年不可以不知,父母许尔行勿疑。
结发相与友,不异雷与陈。风波荡萍梗,所历为参辰。
君行初向河南时,轻裘快马悬明珠。光辉五色照行路,悔不相从同曳裾。
遥闻鸿雁声嘹喨,冀得云中尺素书。素书宛见陈重面,我亦扬舲别乡县。
京华为客忽相逢,雕盘绮食谐欢宴。岂知宴集乐未终,风惊木落亲庭空。
讣音一纸泪成血,擗踊袒括何匆匆。我苦辞亲思显扬,只言得禄荣高堂。
潘舆娱侍志所望,墓木己拱情可伤。祭之列鼎陈簠簋,不似生前欢菽水。
更有暌离行役时,去住存殁无能知。君今得遇升平日,忠孝兼全两无失。
三年再上青云路,万口称扬声籍籍。脱却麻衣换锦衣,千军骏马如翚飞。
但看苍苍佩印绶,与君同向江西归。
摇落楚山头,嗟君岁晏游。相看歧路别,翻动异乡愁。
雁影湘江月,猿声巫峡秋。仲宣怀古地,乘兴好登楼。
烽火照祁连,三军复驻边。寒笳悲汉月,塞草接胡烟。
按甲秋□□,□□□□□。□□应献捷,刻石继燕然。
渟渟绿水黉宫,艳艳丹香玉宇。一肩凤阁论思,可是兔园册子。
草色青青汉水新,异乡听雨怕逢春。
客怀不似今年恶,频向东风送故人。