春倚枝头怅旧新,那堪水石更粼粼。书空已悟从前事,问影偏怜此日身。
饮涧可知麋性乐,餐霞转觉道情亲。泉声悬树涓涓响,崖畔谁来方隐沦。
地炉煨柏细生香,自把诗陈奠一觞。过隙光阴蛇赴壑,浮云世事燕翻梁。
儿嬉爆竹连声响,人对灯花共话长。拍拍好怀明日是,江山点景信谁忙。
午枕梦初残,高楼上,独凭阑干。清商应律金风至,砧(zhēn)声断续,笳(jiā)音幽怨,雁阵惊寒。
景物不堪看,凝眸(móu)处愁有千般。秋光谈薄人情似,迢(tiáo)迢野水,茫茫衰草,隐隐青山。
清商:古五音之一,商声。应律:应和乐律。金风:秋风。砧声断续:意思是时不时传来捣衣声。砧,捣衣石。雁阵:群雁飞行的行列整齐,好像军队布阵一样。
凝眸:眼神集中不流动;注视。迢迢:遥远貌。
野店杏花红满枝,江南天气早春时。
青山笑我何何晚,白发催人老不知。
云窦雪消龙涧满,星坛树偃鹘巢危。
明朝欲尽登临兴,还赴云间羽士期。
独抗尘容过梵宫,残阳犹自拖微红。
黄牛下坂前溪雨,绿竹摇窗曲径风。
石露危崖山骨出,水流深涧地喉通。
绳床兀坐清无寐,满耳蛙鸣芦荻中。
独漉独漉,一反一覆。南山有虎,北山有鹿。安知造化有循环,否极之时终当复。
羡仲,侠士。
能诎伸,好奇策。
少游豫章,乏食,即行乞市中。
客游小四海,不裹千里粮。
饥从列士食,渴饮阿谷浆。
遗俗若委蜕,翩翩乘风翔。
纵横狭路间,褐夫视侯王。
诎信惟蛰龙,蓬累我所当。
城中乞食已,长醉胡姬傍。
篱壁皆香气,寒梅深复深。
预愁花落后,门径亦难寻。
春雨又将至,暮山俱已阴。
别时闻谷响,应和主人吟。
长风吹古堞,落木下沧波。
孤月动寒幌,暮烟生碧萝。
客怀闻雁急,人语入村多。
又宿秋江上,依然旧钓蓑。
西风满路桂花香,吹彻天街似水凉。独坐南窗读周易,半轮明月照空梁。