曲磴回谿数百重,汉皇行幸有遗踪。
海西不复来三鸟,岩畔虚传驻六龙。
碧露暗滋金洞草,紫云常护石坛松。
便应别著登山屐,策杖高寻玉检封。
王孙归路草萋萋,落日青山失旧蹊。直道未应行不得,鹧鸪何事向人啼。
千峰秀色倚天开,万壑春流绕地回。
太子坡前一双鹤,迎人飞过石桥来。
披褐裹连城,谁怜后世名。艰难谙物态,老大减才情。
我既宁为我,卿还自用卿。家邻东海上,不负鲁先生。
风吹山色度帘栊,指点荼蘼半已空。
二十四番花信过,独留芳草送残红。
湖上秋色半,经年吾始来。
系舟泊矶口,聊访垂纶台。
水光荡菰蒲,鸥鹭相与回。
沙明白石岸,日丽青霞杯。
渔父烟艇中,棹歌声相催。
片月出远空,苍茫碧云开。
北斗插波落,天河低野回。
露下凉吹生,飒然动秋怀。
杖藜谢邻叟,斗酒明当偕。
青琐春间漏点迟,博山香暖翠烟微。
隔帘谁撼金铃响,知是花间燕子归。
才送登台岭,蟾蜍五晦明。
江云沉雁影,湖雨咽钟声。
见岂观河变,狂因照镜生。
倘怜穷露子,早望印心盟。
四壁新题信穆如,凭高俯仰适鸢鱼。荷风暗递香生室,梧月光临水浸居。
曲曲回栏工点缀,沈沈迂径且潇疏。若非胸臆藏丘壑,安得层层任展舒。
寂寂虚堂独坐时,小窗推起更思维。江城万井烟花白,月到松头鹤未知。