翠华巡幸驻离宫,锦缆龙舟万乘东。
银瓮香浮仙醴绿,金堤花簇御筵红。
逶迤箫鼓来天上,滉漾旌旗在月中。
回首可怜春殿隔,如花宫女泣东风。
杨柳千条拂地垂,春风送客妾心悲。
谁家年少轻离别,偏把愁声笛里吹。
河桥残柳半无枝,多为行人赠别离。
羌虏不知萧索尽,月明空向笛中吹。
寂寂玄扃列古松,高冈若斧已成封。凭枝挂剑非无札,载笔争铭尚有邕。
梦去终教魂化蝶,泉中应比尔为龙。天怜伯道遗犹子,寒食馀钱岁自供。
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。
君骑五龙马,我控连钱骢。
时时戈艇载左馘,岁岁献俘满千百。
功高身危古则然,谗口真能变白黑。
赭衣关木为君冤,君自从容如宿昔。
顾我无几亦对簿,狱中悲喜见颜色。
君相圣明日月悬,谗者亦顾傍人言。
贷勋使过盛世事,威弧依旧上戎轩。
君今耀镇狼山曲,云龙何处更相逐。
春风离樽不可携,短歌遥赠亦自勖。
与君堕地岂偶然,许大乾坤着两足。
一度男儿无两身,担荷纲常忧覆泬。
皓首期君共努力,秋棋胜着在残局。
燕然山上石岩岩,堪嗟近代无人涘。
与君相期瀚海间,回看北斗在南关。
功成拂袖谢明主,不然带砺侯王亦等闲。
将进酒,夜未央。楼台初月上,林薄绪风凉。吹鸾箫,和凤管。
倒犠樽,酌鹚碗。我为君歌,君莫辞满。去日苦多来日短。
乐今宵,无思远。
公无渡河,河水深。白浪如山,昼常阴阴。公无渡河,河怪多。
泣鲸鲵,舞蛟鼍。虽有剑阁崚嶒削天立,王遵之驭犹可叱,终不如河浩浩变态莫测。
噫,公无渡河。
珠宫夜无喧,潇洒绝壁下。天高露气澄,溪净月光泻。
孤吟虚馆秋,独宿空山夜。何当谢九尘,笙鹤拥高驾。
朝来射黄羊,驰逐出塞游。忽闻匈奴至,万骑寇幽州。
被袍不及甲,肘挟双刃矛。飞身入重围,手取单于头。
归来饮辕门,独耻非伐谋。
男儿事征战,所愿树奇勋。奈何作奴隶,生死随将军。
寇来不得击,寇去我始闻。顾惭腰间剑,空有星斗文。
岂不为主用,坐与铅刀群。身犹执麾盖,茅土何时分。