蜀国周遭五千里,峨眉岧岧连玉垒。
岷嶓出水作大江,地砉天浮戒南纪。
群雀下啄泥,仰唤竹间侣。竹亦有嘉实,若为相赠许。
永夜深悲辍笑欢,梦回还复报晨餐。閒门少客犹多病,旧业无家漫有官。
四序槐榆频改岁,九原风雪倍愁寒。多情莫咏频蘩句,白发伤心和正难。
朱夏郁蒸时,晶瓜碧玉滋。疏帘三尺雪,小簟一枰棋。
群凶万队一时平,沧海无波岭瘴清。
帐下共推擒虎将,江南只数义乌兵。
何人画秋色,芦花绣如组。罢钓睡孤舟,月满潇湘浦。
神交元在识荆先,岂待琼瑶托雁传。终日暮云看海上,几时春酒醉花前。
江横碧水盈盈隔,柳乱黄鹂故故穿。感别恨时应不少,一封期入九重天。
山中习静共忘机,人懒开门鸟懒飞。纵过河东知不远,板桥常带夕阳归。
高城粉堞背层山,城上危楼俯急湍。湖水欲包天地外,棹歌只在水云间。
湘灵鼓瑟今何在,仙子凌风去未还。遍倚阑干阅今古,白云渺渺白鸥閒。
泽国西风净晓烟,登临暇日兴悠然。连空海水浮员峤,拍岸江声送画船。
兰若满汀怀楚客,云霞终古忆飞仙。东南壮观知应少,细读留题记往年。