结束远行迈,未行先送君。秋江下白露,今夜向黄云。
此别渺难定,临岐何易分。还将努力意,传语故人闻。
出山云似住山间,南北东西独往还。十载识君曾一笑,卷中仍是旧时颜。
袅袅青梧枝,结根缘高冈。兰生丛薄中,馨香随风扬。
惟昔与吾子,嬉游翰墨场。早朝趋建礼,晚沐出长杨。
饮我以醇酒,示我以周行。佳言比弦韦,佩之充明珰。
今晨念远别,揽衣起徬皇。车徒将入洛,文赋已游梁。
征马思长路,栖凫怨孤颃。念当从子逝,翮短不能翔。
南陆鹜修轸,良会安可常。改途陟嵩少,为我吸玉浆。
倘逢三花树,采采莫相忘。
门有万里客,不剑亦不琴。手持漶灭刺,欲语泪先淫。
家本东鲁儒,豪举世难任。游戏孟诸野,射猎峄山岑。
徒手殪猛虎,仰面接飞禽。十五学孙吴,出身为羽林。
曾随汉车骑,逐虏塞垣阴。勇略颇自许,意气人所钦。
一朝时事改,避难五溪深。是时戈船将,十万靖南侵。
攘臂千夫长,捐躯百战临。论功无分寸,谗害复相寻。
廿载事戎行,家远绝信音。笑谈皆按剑,勋业遂泥沉。
丈夫赴国难,肯负平生心。桑榆幸未晚,壮图希自今。
暂辍南征曲,为君东武吟。
湖阔天为水,楼高地出城。日光随镜满,帆势与云平。
梦泽晨烟积,湘潭夜雨生。凭轩问舟子,归棹杳何征。
青竹竿头一钓丝,高风应与子陵期。夜深醉卧秋江上,梦绕芦花明月知。
中洲未归客,伫立赤花洲。日动绿槐影,闻君骄紫骝。
绛纱傅郑子,黄石待张侯。肯以青云器,随余汗漫游。
青山楼阁楚江东,身在苍茫晚色中。
故国自遥难望见,不关春树雨溟蒙。
长河十月朔风悲,零落貂裘不受吹。冰雪峥嵘惊岁晚,江湖寂寞滞归期。
谁怜阮籍穷途泣,自笑穰侯见事迟。忽忆同行黄太史,篝灯何处拥书帷。
晴云拂栋思悠悠,来上元龙百尺楼。落日正临官渡晚,春江自抱古城流。
夹堤烟火千家市,下水帆樯万斛舟。旧事凄凉芳草满,不知何处是长洲。