展开阅读全文
四山翛翛映赤日,田背坼如龟兆出。
湖阴先生坐草室,看踏沟车望秋实。
雷蟠电掣云滔滔,夜半载雨输亭皋。
旱禾秀发埋牛尻,豆死更苏肥荚毛。
倒持龙骨挂屋敖,买酒浇客追前劳。
三年五谷贱如水,今见西成复如此。
元丰圣人与天通,千秋万岁与此同。
先生在野故不穷,击壤至老歌元丰。
十年江海别常轻,岂料今随寡嫂行。
心折向谁论宿昔,魂来空复梦平生。
音容想像犹如昨,岁月萧条忽已更。
知汝此悲还似我,欲为西望涕先横。
平居相值晚,况复道涂留。
今我思挥麈,逢君为舣舟。
人情方慕贵,吾道合归休。
吏责真难塞,聊为泮水游。
云边采药喜身轻,灯下观书觉眼明。
扰扰已空浮世事,依依还作苦吟声。
又为天地几年客,顿觉轩窗三日晴。
深媿山童怜寂寞,风炉传法煮芜菁。
杨柳春风绿万条,凭鞍一望已魂消。
当年凤集城边路,曾爱纤纤拂画桥。
春来无处不春风,偏在湖桥柳色中。
看得浅黄成嫩绿,始知造物有全功。
静是无憀动是狂,秋蝉两两抱斜阳。
不知才思能多少,瘦得腰肢似沈郎。
展开阅读全文
小艺无难精,上智有未解。
君看橘中戏,妙不出局外。
屹然两国立,限以大河界。
连营凛中权,四壁设坚械。
三十二子者,一一具变态。
先登如挑敌,分布如备塞。
尽锐贾吾勇,持重伺彼怠。
或迟如围莒,或速如入蔡。
远砲勿虚发,冗卒要精汰。
负非繇寡少,胜岂击彊大。
昆阳以象奔,陈涛以车败。
匹马郭令来,一士汲暗在。
献俘将策勋,得隽众称快。
我欲筑坛场,孰可建旗盖。
叶侯天机深,临陈识向背。
纵未及国手,其高亦可对。
狃捷敢饶先,讳输每索再。
宁为握节死,安肯屈膝拜。
有时横槊吟,句法尤雄迈。
愚虑仅一得,君才乃十倍。
霸图务并弱,兵志贵攻昧。
虽然屡克获,讵可自侈忲。
吕蒙能馘羽,卫瓘足缚艾。
南师未宜轻,夜半防斫寨。
松江未过不胜愁,过了垂虹百不忧。
忽见石湖山上塔,定知塔背是苏州。
今年手自栽,问我何年去?
他年我复来,摇落伤人意。