郁郁文章不称时,岂堪寂寞寄人篱。
早知乱后为儒误,始恨年来入道迟。
春晚茅山犹有术,秋深商岭已无芝。
何当乘此清风去,共看山家未了棋。
妻子相携失所居,山川迢递更崎岖。
征鸿去去秋风急,惊鹊栖栖夜月孤。
赖有绨袍邻范叔,免教岐路泣杨朱。
归来每忆溪船上,买得鲜鱼酒旋沽。
万变相应一句通,十二年来已无口。别余遥指海山归,雁荡峰作师子吼。
此旨明明不覆藏,冥怀自乐有馀光。曹源一滴流千古,宿觉徽猷振大唐。
觌面家风人若问,钓鱼须是谢三郎。
戍楼炯炯关山月,白首征人数圆缺。
关山不隔四时寒,夜夜冷光沙如雪。
照破天崖万里心,闺中又是经年别。
雁飞唯愿得书归,月下有人魂断绝。
闺中月下不胜情,独戍关山更堪说。
一时北阙贺书多,万古西戎终不灭。
阳和待得活枯荄,东风洗尽征人血。
陶朱防狡兔,渭滨兆非熊。
先生但钓月,君王友不从。
我昔访其迹,溪光磨青铜。
呼公公不应,天籁自号空。
何人知此景,携归梵王宫。
乃知夜半力,端在寸毫中。
余子纷纷气可吞,青霄万里合孤骞。
藻芹池冷三年客,丝竹堂高几世孙。
前辈修名似山斗,斯文清气在乾坤。
故人要路如相问,为说苍苔独闭门。
古城仙鹿远,百感赴斜曛。
海气千年聚,山形九斗分。
神鸦饥吸藓,宰木蠹藏云。
何处鸣钲发,春屯又易军。
●爪茉莉秋夜每到秋来,转添甚况味。金风动、冷清清地。残蝉噪晚,其聒得、人心欲碎,更休道、宋玉多悲,石人、也须下泪。衾寒枕冷,夜迢迢、更无寐。深院静、月明风细。巴巴望晓,怎生捱、更迢递。料我儿、只在枕头根底,等人来、睡梦里。
三日雨行来款关,篝灯相语雪霾山。低回俗里未能免,只有对君非强颜。
西山相对卧寒斋,耿耿思君不满怀。比似持云来寄我,何如君自作云来。