永丰坊里旧腰支,曾见青青初种时。
看尽道边离别恨,争教风絮不狂飞。
晴日游丝乱入帘,夕阳更添酒家帘。
粥香饬白清明近,斗挽柔条插画檐。
风日春寒怯上楼,楼头烟缕拂帘钩。
相看瘦尽浑无奈,一种风流各自愁。
小桥风定绿烟垂,几送行人此别离。
蹀躞玉骢嘶草去,啼莺寂萤雨千丝。
绿树低昂不自持,河桥风雨弄春丝。
残黄浅约眉双歛,欲舞先夸手小垂。
快马折鞭催远道,落梅横笛共余悲。
长亭送客兼迎雨,费尽春条赠别离。
雨阔堤长走画辕,絮兼梨雪堕春烟。
东风苑外千丝老,犹伴吴蚕尽日眠。
展开阅读全文
池口至海口,望望三舍外。
辰发莫已到,回首西日在。
风师肯怜客,祖道烦一嗌。
我舟疑凌虚,楚山真历块。
蜚鸣相让疾,惊浪乃弗逮。
穷涂坐局缩,颇尝得此快。
遄迈自本图,阙供恐贻悔。
未办问村胶,且计具薪菜。
旋转玑衡运化枢,嗣皇袭六待耆儒。
斗南誉望俱难匹,邺下才华旧不孤。
郡赋今推作者并,王庭可但诤臣趋。
竹林昔隐休回首,四辅三公此首涂。
展开阅读全文
谁谓石一拳,不作江流碍。
朝来扬帆西,瞥若骥历块。
龙眼风火矶,培塿视华岱。
似闻潢潦时,亦复鼓湍汇。
凿去本不难,奇巧禹所爱。
其上嘉树密,其侧鱼网晒。
居惟羡渔乡,复欲老犊背。
西归傥得此,庸敌七里濑。
濯濯萦春晚,依依带暝饶。
楚宫皆饿死,无计学织腰。