拾遗戒不受,见金等沙泥。
对姑不能食,又愧他舍鸡。
其视取枣人,冰炭恐不齐。
何处遇幽景,当阳绝顶寻。云霞千古态,松竹四时阴。
岫列天边嶂,泉鸣涧底琴。高人不游此,应负爱山心。
雨过盘池起绿波,夜来添得几圆荷。
单衣不奈春寒恶,却美杨枝挟纩多。
相随不觉远,直到暮烟中。
恐嗔归得晚,今日打头风。
清晓去采莲,莲花带露鲜。
溪长须急桨,不是趁前船。
一雨一风花欲零,在官在私蛙乱鸣。
留春秋系金鸦脚,日日日斜楼上情。
三年北馔饱膻荤,佳蔬颇忆南州味。地菜方为九夏珍,天花忽从五台至。
崔侯胸中散千卷,金瓯名相传云裔。爱山亦如谢康乐,得此携归岂容易。
应怜使馆久寂寥,分饷明明见深意。堆槃初见瑶草瘦,鸣齿稍觉琼枝脆。
树鸡湿烂惭扣门,桑蛾青黄谩趋市。赤城菌子立万钉,今日因君不知贵。
乖龙耳仅兔一割,沙门业巳通三世。偃戈息民未有术,虽复加餐秖增愧。
云山去此纵不远,口腹何容更相累。报君此诗永为好,捧腹一笑万事置。
千年桧出寒岩罅,掘得根来比金价。
仿佛山阴见此株,寻思却是关仝画。
岩青树绿坱兮轧,涧落云寒折以清。
二月山礬九月桂,江南处处得闲行。
征雁初闻废织梭,支颐机杼恨偏多。
溪头返影留斜日,湖上行舟荡芰荷。