坟冢遍青山,高低占原谷。
向来路已荒,今迷问樵牧。
涉水到云林,隔岗闻近哭。
沃酒白杨下,悲风何飋飋。
雨止梨园残,鸠声在茅屋。
祝融峰下两逢春,雨宿风餐老病身。
莫笑五湖萍梗客,海边亦有未归人。
竹色侵晚帙,泉声漱嵌根。
试通丹灶路,应到老人村。
陇麦欣欣绿,山桃寂寂红。
帆边渔蕝浪,木末酒旗风。
信步随芳草,迷途问小童。
赏心添脚力,呼渡过溪东。
峡云烘日欲成霞,瀼水成纹浅见沙。
又向蛮方作寒食,强持扈酒对梨花。
物如巢燕年年客,心羡游僧处处家。
赖有春风能领略,一生相伴遍天涯。
迳直夫何细!桥危可免扶?
远山枫外淡,破屋麦边孤。
宿草春风又,新阡去岁无。
梨花自寒食,进节只愁余。
小路可真是细长!高桥不用倚扶吗?
远处山上的枫叶朦胧色淡,麦田边的小屋显得很孤独。草春风又,新阡去岁无。宿野草一夜间又随风生长出来,刚过一年的小路就消失了。
清明后梨花会生长,到这个季节我很思念你。
径直夫何细,桥危可免扶。远山枫外淡,破屋麦边孤。
宿草春风又,新阡去岁无。梨花自寒食,时节只愁予。
闻道江乡吹战尘,叵堪鼙鼓震于邻。
荒城少有飞花处,高塚多无擘纸人。
沙塞榆枯难取火,玉关柳少化为薪。
遥知玉座焦劳处,闲却龙舟阁水滨。
小市禁烟馀,东郊展墓初。桐阴覆碧井,泉脉入清渠。
贫悴停游舫,龙钟废荷锄。西窗斜日在,且复勘残书。