羁鸟能择木,游鱼知赴渊。飞沈岂异志,行止私自怜。
玩世本无术,辟人庸得贤。卜居幸乐国,负郭依良田。
心与地俱远,我徒共熙然。生涯亦何有,聊以忘吾年。
自我胜冠带,日闻乡党议。意嫌风俗衰,长老俱喻利。
缅怀千岁士,未谓今昔替。果哉曹大夫,高度跨一世。
人皆竞锥刀,趋走候形势。强能弋公侯,弱或丐奴婢。
而公独长往,亦岂恶富贵。顾当拯颓波,且以伸吾义。
昔在天圣中,太后犹称制。桓桓谏议公,正色风宪地。
王室依老臣,萧墙屏奸计。一麾竟谪守,褒赠身后事。
至今诵遗烈,每雪义士涕。天伦见霜标,粲粲真难弟。
大雅贵老成,春秋有凡例。吾将编野史,著述二公志。
直清先伯夷,退静后季次。愿为得者规,不使达者愧。
吴樯东风晓来入,楚客齐桡暮去急。行人西,行人东。
逢迎送归景不同,夕日春烟一望中。
一旬天再雨,惠泽夜来深。震发雷霆事,荣华卉木心。
问年如隔并,阅日屡辛壬。安水江千里,良田亩一金。
劭农非有术,望岁忽为霖。雊雉依青陇,跳鱼出废涔。
梦成池上作,喜见洛生吟。破敌联飞镞,高张信雅琴。
绪风开昼色,迟日媚花阴。更有资清兴,连峰映碧浔。
素色清薰出俗华。腊前花。轩前爱日扫云遮。几枝斜。月淡纱窗香暗透,白于纱。幽人独酌对芳葩。兴无涯。
单舸西来六月初,偶逃远役且踌躇。幽寻古寺情怀放,高会虚堂暑气除。
地主延留情已厚,故人邂逅乐何如。回头陈迹无寻处,姓字閒于壁上书。
凄寒动春夕,覆被益重袍。乡梦惊还远,征途久觉劳。
破窗留月影,古木任风号。闻戒无兵馈,刚肠独佩刀。
突兀脩名磊磈胸,一鸣冠蜀未酬公。十年解瑟无调瑟,百载张弓未弛弓。
剥啄门边谁主客,毕逋城上孰雌雄。引吭为作朝阳瑞,携取香名寿乃翁。
物生宇宙间,巨细统有宗。
鳞虫三百余,厥长称维龙。
滃雾弥六合,神渊閟千重。
维时赤鲤公,坐制纤鳞穷。
纤鳞何足言,什百来追踪。
亦有横江鳞,望洋丧其雄。
于于圉圉然,等辨殊卑崇。
一鳜掉头去,恝然若将终。
三公不易介,谁谓惠不恭。
鲁生陋汉仪,商皓婴秦锋。
行吾之所安,匪以惊愚庸。
又如秦汉后,俗学千载同。
卓哉无极论,上配禹孟功。
吾言聊自警,毋诮惟少通。
山城春半时,底事风作恶。
小隐杜书帷,暗想花萧索。
命驾访林薮,寻芳到丛薄。
漫山粲百英,随分有余乐。
萦回度城阴,徙倚步禅阁。
山僧正斋余,茗椀快新瀹。
壁间有佳句,一诵喜且愕。
登堂陈杯盘,痛饮自谐谑。
新诗恣赓酬,郢匠成妙斲。
忘机物不疑,屋山下乌啄。
松风动豪气,号怒响林壑。
顾我亦楚狂,高兴复谁托。
挥毫属同游,聊共题新垩。